Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 września 2023 r., sygn. IV SAB/Wr 163/23

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, Sędziowie: Sędzia WSA Marta Pająkiewicz - Kremis, Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 21 września 2023 r. sprawy ze skargi H. Ł. na bezczynność Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie wpisu do rejestru zabytków oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Konserwator Zabytków w Jeleniej Górze decyzją z dnia 26 lutego 1980 r. nr A/1815/611/J wpisał do rejestru zabytków województwa jeleniogórskiego obiekt S. – miasto. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono: "Miasto powstałe w związku z rozwojem hutnictwa szkła. Rozwój jego i przekształcenie w miejscowość o charakterze turystycznym nastąpiło w 2 poł. XIX w. Zabudowa mieszkalna usytuowana luźno wzdłuż głównej drogi, w typie willowym z przełomu XIX/XX w. drewniana, łączona z kamieniem. W części górnej miejscowości wyraźnie wykształcone centrum miejskie".

Pismem z dnia 27 maja 2021 r. H. Ł. wniosła na podstawie art. 154 § 1 k.p.a. do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu (wpływ do organu w dniu 31 maja 2021 r.) o uchylenie decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Jeleniej Górze z dnia 26 lutego 1980 r. nr A/1815/611/J o wpisaniu do rejestru zabytków województwa jeleniogórskiego obiektu S. – miasto. Wnioskodawczyni wskazała, że jako właścicielka nieruchomości położonej w S. przy "ul. [...]" jest uprawniona do wniesienia przedmiotowego wniosku, ponieważ dysponuje interesem prawnym do żądania uchylenia decyzji. Jej zdaniem w interesie społecznym jest wydanie nowej decyzji, w której organ ochrony zabytków precyzyjnie określi granice przedmiotowego wpisu obszarowego. Zdaniem wnioskodawczyni przedmiotem wpisu nie może być "miasto – S. - w granicach administracyjnych z chwili dokonania wpisu, tj. z 1980 r.". W jej ocenie rzeczywista lokalizacja zabytku nie pokrywa się z granicami układu, wskazanego w treści decyzji wpisowej z 26 lutego 1980 r. Strona przywołała postępowania, które toczyły się przed Kierownikiem Delegatury w Jeleniej Górze, Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Wrocławiu oraz Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, m.in. wskazała na postępowanie, które odnosiło się do wyjaśnienia decyzji o wpisie układu urbanistycznego do rejestru zabytków. Ponadto strona wniosła o wyłączenie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i funkcjonariuszy publicznych, reprezentujących organ, od udziału w sprawie. Zdaniem wnioskodawczyni w interesie społecznym i wszystkich właścicieli nieruchomości położonych w S. jest ustalenie granic układu urbanistycznego wpisanego do rejestru zabytków.