Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 września 2023 r., sygn. II SA/Sz 498/23

Ochrona zdrowia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 września 2023 r. sprawy ze skargi E. K. na czynność Inspektor Sanitarny z dnia 21 listopada 2021 r. w przedmiocie nałożenia kwarantanny I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. zasądza od Inspektor Sanitarny na rzecz skarżącej E. K. kwotę 1037 (tysiąc trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 listopada 2021 r., działając przez radcę prawnego, E. K. (dalej: "skarżąca" lub "strona") złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w G. o objęciu jej kwarantanną, o jakiej dowiedziała się

w dniu 21 listopada 2021 r., z informacji przekazanej jej telefonicznie.

Zaskarżonej czynności zarzuciła:

- sprzeczność czynności z prawem, tj. z przepisami art. 33 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 oraz art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, które wymagają dla objęcia danej osoby kwarantanną wydania decyzji administracyjnej - poprzez brak wydania decyzji administracyjnej, w przedmiocie nałożenia kwarantanny, wskutek zastosowania sprzecznego z treścią tych przepisów § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, wyłączającego formę decyzji administracyjnej, bez stosowanej do tego podstawy ustawowej;

- naruszenie art. 34 ust. 2 powołanej ustawy przez zastosowanie najbardziej

dla skarżącej dolegliwego środka, tj. kwarantanny, w sposób arbitralny i automatyczny, nawet bez rozważenia zastosowania nadzoru epidemiologicznego, co sprawia, że zaskarżone rozstrzygnięcie nie mieści się w ramach dopuszczalnego "uznania administracyjnego", przeradzając się w urzędniczą samowolę.