Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 września 2023 r., sygn. II SA/Gl 460/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Dziuk, Asesor WSA Agnieszka Kręcisz-Sarna (spr.), Protokolant referent Renata Pacewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2023 r. sprawy ze skargi S. F. (F.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 30 stycznia 2023 r. nr SKO.IV/424/59/2023 w przedmiocie umorzenia świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia 24 listopada 2022 r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 30 stycznia 2023 r. znak: SKO.IV/424/59/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej (dalej "Kolegium" lub "organ odwoławczy") utrzymało w mocy decyzję wydaną przez Prezydenta Miasta B. (dalej "Prezydent" lub "organ pierwszej instancji") z 24 listopada 2022 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Powyższa decyzja Kolegium zapadła w następującym stanie sprawy.

Prezydent odmówił S. F. (dalej "skarżący") umorzenia w całości i w części kwoty należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej za okres od 1 października 2015 r. do 31 lipca 2019 r. w kwocie 20 480,14 zł oraz ustawowych odsetek za opóźnienie. W tej samej decyzji organ pierwszej instancji odroczył do 31 grudnia 2023 r. termin płatności należności powstałej z ww. tytułu. Podstawę prawną decyzji stanowiły w szczególności przepisy art. 2 pkt 9 i 10, art. 27, art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity przywołany w podstawie prawnej decyzji: Dz. U. z 2022 r. poz. 1205; dalej "u.p.o.u.a.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity przywołany w podstawie prawnej decyzji: Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 z późn. zm.; dalej "k.p.a."). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że skarżący złożył wniosek o umorzenie w całości bądź części jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami. Organ pierwszej instancji rozpoznał wniosek skarżącego w oparciu o art. 30 ust. 2 u.p.o.u.a. Z analizy zgromadzonej przez organ pierwszej instancji dokumentacji wynika, że skarżący od 5 lutego 2022 r. przebywa w zakładzie karnym odbywając karę pozbawienia wolności. Jak wynika z zaświadczenia wydanego przez jednostkę penitencjarną koniec kary przypada na [...] r. Od 2 listopada 2022 r. skarżący przebywa na Oddziale Terapeutycznym ww. jednostki penitencjarnej, gdzie odbywa leczenie odwykowe. Skarżący nie jest zatrudniony w zakładzie karnym. Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia wynika, że nie posiada on żadnego majątku, ruchomości, nieruchomości, środków pieniężnych na uregulowanie zadłużenia. Z przedłożonej przez skarżącego dokumentacji medycznej wynika, że skarżący ma [...], zaburzenia [...], chorobę [...] i doznał wielokrotnego pobicia wskutek czego doszło do [...], [...] i [...] oraz [...]. Skarżący nie posiada jednak żadnych przeciwskazań do pracy, nie legitymuje się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Ponadto nie ponosi kosztów leczenia, pozostaje na utrzymaniu Skarbu Państwa. Skarżący poza zadłużeniem alimentacyjnym posiada wiele innych zobowiązań, w tym wobec banków.