Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 września 2023 r., sygn. I SA/Bd 376/23

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szulc Sędziowie: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Asesor WSA Joanna Ziołek (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 września 2023 r. sprawy ze skargi Z. Z. w B. sp. z o.o. w B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 lutego 2018 r. nr 0401-IEW.4253.2.2018 w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz Z. Z. w B. sp. z o.o. w B. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] listopada 2017 r. w części określającej [...] w B. sp. z o.o. w B. (dalej: Spółka, strona, skarżąca) wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za miesiące luty-maj i lipiec 2012 r.

Po rozpatrzeniu zażalenia, postanowieniem z dnia [...] lutego 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ podał, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż na dzień wydania postanowienia w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności okres do upływu terminu przedawnienia należności w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do listopada 2012 r. określonych Spółce decyzją nieostateczna był krótszy niż 3 miesiące. Zobowiązanie określone przedmiotową decyzją, z uwagi na okoliczność niewystąpienia zdarzeń skutkujących przerwaniem lub zawieszeniem biegu terminu jego przedawnienia, ulegały przedawnieniu z dniem [...] grudnia 2017 r. Zatem przesłanka zawarta w art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej: O.p.), uzasadniająca nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia [...] listopada 2017 r. została zrealizowana, bowiem termin do upływu przedawnienia zobowiązania określonego tą decyzją, który przypada na koniec 2017 r., jest w dacie wydania zaskarżonego postanowienia krótszy niż trzy miesiące. Biorąc pod uwagę zasadę niewykonalności decyzji nieostatecznej oraz skutek przedawnienia zobowiązania podatkowego (stosownie do uregulowań art. 59 § 1 pkt 9 O.p.) organ stwierdził, iż okoliczność rychłego upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, który w przedmiotowej sprawie był krótszy niż trzy miesiące oraz okoliczność wniesienia odwołania, świadczy o spełnieniu przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności z § 2 art. 239b O.p., tj. wystąpieniu prawdopodobieństwu niewykonania określonego decyzją z dnia [...] listopada 2017 r. zobowiązania w podatku od towarów i usług. Organ podkreślił, że natychmiastowa wykonalność decyzji wynikająca z nadania rygoru natychmiastowej wykonalności jest przejawem tymczasowej ochrony prawnej i ma charakter zapobiegawczy. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej podał, że po wydaniu postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej (tj. po dniu [...] listopada 2017 r.) doszło w dniu [...] grudnia 2017 r. do zajęcia wierzytelności z rachunków bankowych Spółki. W ocenie organu, gdyby nie postępowanie egzekucyjne, na którego uruchomienie pozwalał rygor natychmiastowej wykonalności zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres od lutego do maja 2012 r. oraz lipiec 2012 r., którego Spółka dobrowolnie nie uregulowała, wygasłoby wskutek przedawnienia. Natomiast zastosowanie skutecznego środka egzekucyjnego, nie tylko przerwało bieg terminu przedawnienia w/w zobowiązania podatkowego, ale jednocześnie umożliwiło jego wykonanie w przyszłości w drodze postępowania egzekucyjnego. Powyższe oznacza, że zarzut zażalenia dotyczący naruszenia art. 239b § 2 O.p. jest chybiony. Dyrektor nadmienił, że dla stwierdzenia wystąpienia okoliczności z art. 239b § 1 pkt 2 O.p., organ w celu nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nie musi wykazać tego, jakimi składnikami majątkowymi podatnik dysponuje. Wystarczające jest wykazanie, iż nie posiada on takiego majątku, który z uwagi na swoją wartość umożliwiałby ustanowienie na nim hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, a ponadto, że stan ten uprawdopodobnia niewykonanie zobowiązania. Rolą organu podatkowego jest jedynie uprawdopodobnienie tego, że ze względu na stan posiadania podatnika istnieje możliwość niewykonania ciążącego na nim zobowiązania. Dyrektor wskazał, że nie kwestionował prawa strony do skorzystania z przysługującego środka zaskarżenia, jednak w jego ocenie okoliczność ta tworzy określone elementy stanu faktycznego, którego całokształt wpływa na prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania. Dyrektor stwierdził, że przedstawione okoliczności (nieskładanie sprawozdań finansowych, brak majątku gwarantującego uregulowanie zaległości podatkowych) stanowią dodatkowy argument uprawdopodobniający obawę niewykonania zobowiązań podatkowych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00