Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 216/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski, Sędziowie: Sędzia WSA Tadeusz Haberka, Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz – Rajchman (sprawozdawca), , Protokolant: Starszy specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2020 r. nr 0201-IOD1.4102.38.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r.: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi W. K. (dalej Strona/ Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej organ odwoławczy) z dnia 14.12.2020 r. nr 0201-IOD1.4102.38.2020 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego (dalej NDUCS; organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 22.09.2020 r. nr 458000-CKK-41.4102.5.2020.23 określającą Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w kwocie 304.380, 00 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we Wrocławiu (dalej DUKS) z dnia 24.06.2015 r. wszczęto i przeprowadzono wobec Strony postępowanie kontrolne, m.in. w zakresie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. Postępowanie to było kontynuowane przez NDUCS na podstawie art. 202 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16.11.2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.; dalej PwKAS). Decyzją z dnia 26.06.2019 r. określono Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2013. Wskazano, że Strona prowadziła w 2013 r. ukrytą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu oraz sprzedaży używanych samochodów osobowych posługując się imieniem i nazwiskiem M. K. za jego zgodą i zarejestrowaną na rzeczonego firmą pod nazwą C. Używane pojazdy samochodowe Strona odsprzedawała na terenie kraju osobom fizycznym i firmom na podstawie faktur VAT marża. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że w wyniku przeprowadzanego postępowania dowodowego zakwestionowano dowody zakupu pojazdów nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i w konsekwencji kwota 1.125.527 zł zaewidencjonowana w 2013 r. w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako zakup towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.). Organ pierwszej instancji stwierdził ponadto zawyżenie przychodów o łączną kwotę 234.260, 78 zł z powodu nieprawidłowości dotyczących wysokości podatku należnego VAT od transakcji sprzedaży tych samochodów, których zakup został dokonany od podmiotów nieistniejących (zakwestionowano prawo podatnika do zastosowania do tych transakcji procedury VAT-marża). Dodatkowo wskazano, iż remanent na dzień 1 stycznia 2013 r. został sporządzony nierzetelnie i nie może stanowić dowodu w sprawie, nieprawidłowości dotyczyły zarówno faktycznej ilości towaru handlowego, jak i wyceny wartości remanentu.