Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. II SA/Sz 736/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska Protokolant starszy inspektor sądowy Alicja Poznańska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi E. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2022 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta S. z dnia [...] kwietnia 2022 r., nr [...]

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2022 r., nr [...], Burmistrz Miasta S. (dalej: "Organ I instancji"), działając na podstawie art. 39 ust. 1 i 2, art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2268, ze zm., dalej jako: "u.p.s.") oraz art. 104 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku E. Z. (dalej przywoływany jako: "Skarżący"), odmówił przyznania Wnioskodawcy pomocy społecznej w formie zasiłku celowego na zakup żywności.

W uzasadnieniu decyzji Organ I instancji podał, że dochód Skarżącego wynosi 1.738,91 zł i jest wyższy od 150 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, tj. od 1 164 zł, przewidzianego w uchwale Rady Ministrów nr 140 z dnia 15 października 2018r. w sprawie ustanowienia wieloletniego rządowego programu "Posiłek w szkole i w domu" na lata 2019-2023 (M.P. poz. 1007), zgodnie z którą w ramach Programu gminy udzielają wsparcia osobom spełniającym warunki otrzymania pomocy wskazane w ustawie o pomocy społecznej oraz spełniającym kryterium dochodowe w wysokości 150 % kryterium.

Mając powyższe na względzie Organ I instancji stwierdził brak podstawowej przesłanki do przyznania Stronie pomocy w formie zasiłku celowego. Jednocześnie przyznał występowanie w środowisku niepełnosprawności i długotrwałej choroby oraz że zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, który uzasadniałby przyznanie pomocy specjalnej. Jednakże, mając na uwadze treść art. 3 ust. 4 ww. ustawy, zobligowany jest odmówić specjalnego zasiłku celowego, ze względu na ograniczone środki finansowe ośrodka i dużą liczbę osób i rodzin ubiegających się i uprawnionych do świadczeń. Wskazał, że ośrodek w pierwszej kolejności zmuszony jest zaspokoić podstawowe potrzeby bytowe klientów pozostających bez źródeł dochodu, bądź z dochodem poniżej kryterium ustawowego.