Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Ol 214/23

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) asesor WSA Anna Janowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 sierpnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 6 kwietnia 2023 r., nr 2801-IEE.7192.34.2023 w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 27 stycznia 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. (dalej jako: "NUS", "organ I instancji") działając na podstawie art. 54 §1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U z 2022 r. poz. 479, ze zm.), dalej jako: "u.p.e.a." oddalił skargę J. C., zam. [...] (dalej jako: "strona", "skarżący") na czynność egzekucyjną zajęcia wierzytelności pieniężnej u dłużnika zajętej wierzytelności E. J.

Postanowieniem z 6 kwietnia 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako: "DIAS", "organ II instancji", "organ odwoławczy") utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

DIAS na wstępie zauważył, że do postępowań egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy z 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw stosuje się przepisy dotychczasowe, to jest w brzmieniu obowiązującym do 29 lipca 2020 r.

Organ odwoławczy wskazał jednocześnie, że z akt sprawy wynika, że NUS zawiadomieniem z 9 grudnia 2022 r. dokonał zajęcia wierzytelności pieniężnej u dłużnika zajętej wierzytelności – E. J. Powyższej czynności egzekucyjnej dokonano zgodnie z treścią art. 89 §1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r. poz. 479, ze zm.), dalej jako: "u.p.e.a." poprzez przesłanie do dłużnika zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu. O powyższym fakcie poinformowano także stronę, doręczając jej zawiadomienie 21 grudnia 2022 r. Dalej organ wskazał, że zajęcie to okazało się nieefektywne, z uwagi na to, że dłużnik zajętej wierzytelności nie przekazał organowi egzekucyjnemu żadnych kwot. Zauważył też, że skarżący wskazując na naruszenie przez organ egzekucyjny (w związku z ww. czynnością egzekucyjną) art. 89 u.p.e.a. uzasadnił to tym, że złożenia wniosku o spłatę zaległości w ratach oraz wolą dobrowolnego uregulowania należności. Według strony oznacza to, że nie uchyla się od wykonania obowiązku ani nie udaremnia prowadzonej egzekucji. To zaś powoduje, że organ egzekucyjny nie powinien egzekwować obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego i tym samym podejmować czynności zmierzających do zrealizowania środka egzekucyjnego. Odnosząc się do przyjętej przez stronę argumentacji organ II instancji zauważył, że wyrokiem z 4 listopada 2022 r., sygn. akt II FSK 566/20 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną strony od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 2 października 2019 r., sygn. akt I SA/OI 377/19 (oddalającego skargę na decyzję DIAS w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku PIT za 2013 r.). Organ podkreślił, że sam fakt złożenia przez skarżącego wniosku do organu I instancji o rozłożenie na raty zaległości nie wywiera żadnego wpływu na prowadzenie postępowania egzekucyjnego, a tym samym, nie stanowi okoliczności uzasadniającej uwzględnienie skargi oraz uchylenie czynności egzekucyjnej. Złożenie takiego wniosku nie wstrzymuje też prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Podkreślił przy tym, że postanowieniem z 15 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/OI 377/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wstrzymał wykonanie zaskarżonej przez stronę ww. decyzji ostatecznej do momentu uprawomocnienia się orzeczenia. Następnie NSA wyrokiem z 4 listopada 2022 r., sygn. akt II FSK 566/20 oddalił skargę kasacyjną, wobec czego zaskarżona decyzja stała się wykonalna. Tym samym organ egzekucyjny miał obowiązek podjąć zawieszone postępowanie egzekucyjne.