Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Łd 266/23

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Kowalski Asesor WSA Grzegorz Potiopa Protokolant: St. specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi K. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 stycznia 2023 r. nr 1001-IOD-1.4102.23.2022.22/PK/U10 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

K. O. wniosła do sądu administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 10 stycznia 2023 r., uchylającą w całości decyzję organu I instancji i określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. w kwocie 529.688 zł.

W wyniku przeprowadzenia kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 rok oraz podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 r. ustalono, że podatniczka w badanym okresie prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą "A." z siedzibą w Ł., której głównym przedmiotem, zgodnie z wpisem w CEIDG, była sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (kod PKD - 47.11.Z). Jak jednak ustalono, faktycznym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2014 była sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (kod PKD - 45.11.Z) oraz działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów (kod PKD - 46.18.Z), a konkretnie pośrednictwo handlowe w zakresie sprzedaży urządzenia wielofunkcyjnego Thermomix.

W toku kontroli ujawniono nieprawidłowości w zakresie kwalifikowania przez stronę umów kupna-sprzedaży samochodów. Stwierdzono, że posiadane przez podatniczkę umowy zawarte z podmiotami zagranicznymi, tj. francuską firmą B. oraz włoską firmą C. nie uprawniają do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania określonej w art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej "ustawa o VAT"), gdyż wymienieni w tych umowach dostawcy nie byli nimi faktycznie, co oznacza, że umowy te nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pod względem podmiotowym. Organ kontrolujący stwierdził również, że przedłożone do kontroli faktury VAT, wystawione przez D. Sp. z o.o. i zaewidencjonowane w ciężar kosztów firmy K. O., nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Ponadto ujawnione zostały nieprawidłowości w zakresie sporządzenia spisu z natury towarów na 31 grudnia 2013 r.