Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. II SA/Lu 413/23

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Asesor sądowy Bartłomiej Pastucha, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 14 lutego 2023 r., znak: SKO.41/5955/OS/2022 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym do sądu postanowieniem z 14 lutego 2023 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie, po rozpatrzeniu zażalenia M. K. (dalej jako: skarżąca), utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta Lublin z 14 listopada 2022 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego

Postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy:

W dniu 31 sierpnia 2022 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika profesjonalnego, wystąpiła z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym mężem J. K.

Postanowieniem z 14 listopada 2022 r. organ pierwszej instancji odmówił wszczęcia postępowania, wskazując w uzasadnieniu wskazał, że decyzją ostateczną z 14 czerwca 2022 r. odmówił skarżącej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem. Skoro sprawa została rozstrzygnięta merytorycznie, kolejne postępowanie w tej samej sprawie jest niedopuszczalne.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej wniósł zażalenie, zarzucając naruszenie art. 61a § 1 k.p.a. i podnosząc w uzasadnieniu, że nie można mówić o tożsamości spraw, gdyż nie istnieje tożsamość przedmiotu i stanu faktycznego. Skarżąca ubiegała się o przyznanie świadczenia od sierpnia 2022 r., a wcześniej złożony wniosek obejmował okres od kwietnia 2022 r. Ponadto zmienił się stan prawny sprawy, z uwagi na to, że jednostki samorządowe przyznające świadczenia rodzinne zaczęły respektować wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., sygn. K 38/13.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00