Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Kr 519/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Zięba Sędziowie WSA Michał Niedźwiedź (spr.) WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 9 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi B. J. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2023 r. nr 0111-KDIB1-3.4011.281.2022.3.KG w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 marca 2023 r. nr 0111-KDIB1-3.4011.281.2022.2.AP, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Wnioskiem z 6 grudnia 2022 r. B. J. – nazywany dalej "Skarżącym", zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W motywach wniosku Skarżący wyjaśnił między innymi, że prowadzi działalność gospodarczą, jej głównym przedmiotem jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy, takie jak: planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania; praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja; testy i wdrożenie oprogramowania; świadczenie usług wsparcia w modernizacji systemów.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe rozumiane jako utwory na gruncie art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.; dalej jako "p.a.p.p.") będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Odnosząc się przy tym do definicji programu komputerowego zawartej w art. 1 ust. 2 pkt 1 p.a.p.p. oraz objaśnienia podatkowego Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, Skarżący wskazał między innymi, że pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego wnioskodawca stwierdził, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 p.a.p.p.