Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 lipca 2023 r., sygn. IV SA/Wr 150/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędziowie Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis, Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozsdawca), , po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 26 lipca 2023 r. sprawy ze skargi N.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2022 r. nr SKO 4316/470/22 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu utrzymało w mocy orzeczenie Burmistrza Gminy M. odmawiające N. P. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką.

Jak wynikało z akt sprawy w dniu 13 października 2022 r. Skarżąca złożyła wniosek o przyznanie wskazanego świadczenia z tytułu opieki nad matką. Do wniosku załączyła orzeczenie z dnia 28 września 2022 r. zaliczające jej matkę do znacznego stopnia niepełnosprawności. Orzeczenie wydano do dnia 30 września 2024 r., przy czym nie można było ustalić daty powstania niepełnosprawności, zaś jej stopień datowany jest na 10 sierpnia 2022 r.

Powołaną na wstępie decyzją organ odmówił żądaniu Strony. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że matka Skarżącej – W. N., jest zamężna, a mąż nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i ta właśnie okoliczność – stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2022 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 615 ze zm., dalej u.ś.r.).

Rozpoznając sprawę w trybie odwoławczym Samorządowe Kolegium Odwoławcze podzieliło argumenty zawarte w decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu przywołało brzmienie art. 17 ust., ust. 1a i ust. 5 u.ś.r. wyjaśniając, że świadczenie pielęgnacyjne kompensuje opiekunowi potencjalnie utracony dochód z pracy zarobkowej. Wskazało, że przesłankami przyznania świadczenia jest konieczność sprawowania opieki nad osobą, która nie jest w stania samodzielnie egzystować, przy czym zakres tej opieki winien być na tyle absorbujący aby wykluczał zatrudnienie. W dalszych wywodach organ odwoławczy stwierdził, że przeprowadzone w sprawie czynności dowodowe potwierdziły, że matka Skarżącej wymaga opieki, której dostarcza jej Strona, co z kolei uniemożliwia jej podjęcie zatrudnienia. Jednakże zgodnie z przywołanymi przepisami ustawy o świadczeniach rodzinnych obowiązek małżonka osoby niepełnosprawnej w sprawowania nad nią opieki wyprzedza obowiązek dalszych krewnych, chyba, że małżonek ów legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W realiach rozpoznawanej matka Skarżącej ma męża, który nie legitymuje się wskazanym orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, co wyłącza prawo Strony do uzyskania wnioskowanego świadczenia. Na poparcie swych racji organ przywołał poglądy wyrażane w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2022 r. sygn. akt I OPS 2/22 dotyczącej wykładni spornego w sprawie przepisu art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r.