Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2023 r., sygn. IV SA/Wr 126/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), Sędziowie: Asesor WSA Marta Pająkieiwcz-Kremis, Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Kiermacka, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 5 lipca 2023 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2022 r. nr SKO 4317/56/22 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.

M. M. (dalej: wnioskodawca, skarżący) wniósł o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej (jego córki), w związku z faktem skuteczności egzekucji przez okres 5-iu lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż kwota zasądzonych alimentów. Ustalono, że - w okresie od 1 marca 2017 r. do 28 lutego 2022 r. - wnioskodawca comiesięcznie spłacał ww. należności w wysokości nie niższej niż kwota zasądzonych alimentów. Jednocześnie dostrzeżono, że decyzją z 7 kwietnia 2020 r. wnioskodawcy umorzono 30% tych należności w kwocie 11.240,73 zł

i wypłaconych zaliczek alimentacyjnych w kwocie 746,01 zł. Mając na uwadze powyższe, Wójt Gminy Oleśnica (dalej: organ I instancji)

wydał 4 listopada 2022 r. decyzję odmawiającą wnioskodawcy umorzenia należności ciążących na nim z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz córki. Uzasadniał, że chociaż wnioskodawca, w okresie od 1 marca 2017 r. do 28 lutego 2022 r., comiesięcznie dokonywał spłaty tych należności w wysokości nie niższej niż kwota zasądzonych alimentów, to jednak nie zasługuje na zastosowanie względem niego najdalej idącej ulgi, tj. umorzenie części zadłużenia, z uwagi na jego postawę polegającą na niełożeniu na utrzymanie dziecka przez kilkanaście lat, mimo pozostawania aktywnym zawodowo i zarobkowo. Po rozpatrzeniu sprawy w trybie odwoławczym, Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu (dalej: SKO, Kolegium) utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Dowodziło, że zgodnie z art. 30 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2022 r., poz. 1205 - dalej: ustawa), organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, w łącznej wysokości: 1) 30%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;