Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 18 lipca 2023 r., sygn. I SAB/Rz 6/23

Przewlekłość postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jarosław Szaro, Sędzia WSA Piotr Popek /spr./, Sędzia WSA Tomasz Smoleń, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 lipca 2023 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na przewlekłe prowadzenie kontroli celno-skarbowej przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Celno-Skarbowego w Przemyślu oddala skargę.

Uzasadnienie

S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca/Spółka) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na przewlekłe prowadzenie kontroli celno-skarbowej przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Celno-Skarbowego w Przemyślu (dalej: organ lub NPUCS).

Skarżąca zarzuciła organowi naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.;

1) art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 813, dalej: ustawa o KAS) w zw. z art. 139 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej: O.p.) w zw. z art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy o KAS przez niezakończenie kontroli celno-skarbowej, pomimo że Skarżąca przedstawiła materiał dowodowy pozwalający na rozstrzygnięcie w sprawie, a organ żądał uzupełnienia go w zakresie informacji, które już posiadał w oparciu o dotychczas przesłane materiały,

2) art. 125 § 1 O.p. w zw. z art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy o KAS przez naruszenie zasady postępowania szybkości w sytuacji, w której materiał dowodowy zebrany w sprawie był wystarczający, aby organ mógł zakończyć kontrolę celno-skarbową, o czym świadczą kolejne wezwania obejmujące informacje, które organ posiadał w oparciu o dotychczas przesłane materiały,

3) art. 140 § 2 w zw. z art. 121 § 1 i § 2 O.p. w zw. z art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy o KAS przez niepodawanie w postanowieniu o wyznaczeniu nowego terminu załatwienia sprawy przez organ prawdziwych przyczyn niezałatwienia sprawy w terminie i powoływanie się na złożoność zagadnienia, będącego przedmiotem prowadzonego postępowania, podczas gdy w rzeczywistości organ, w ocenie Skarżącej, pozorował działania poprzez wzywanie do udzielania informacji, które posiadał na podstawie otrzymanego już materiału dowodowego, co skutkowało naruszeniem zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie podatnika oraz zasady informowania.