Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. III SA/Po 146/23

Środki unijne

Dnia 12 lipca 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędzia WSA Szymon Widłak (sprawozdawca) Asesor sądowy WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 lipca 2023 roku sprawy ze skargi Instytutu Ochrony Roślin - Państwowego Instytutu Badawczego w P. na decyzję Dyrektora W. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia 19 stycznia 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 19 stycznia 2023 r. nr [...] Dyrektor Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. (zwany dalej "organem odwoławczym") utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. (zwany dalej "organem I instancji") z 4 października 2022 r. o odmowie przyznania Instytutowi [...] w P. przyznania pomocy finansowej na dofinansowanie zakupu w okresie od 1 września 2021 r. do 15 maja 2022 r. nawozów mineralnych innych niż wapno nawozowe i wapno nawozowe zawierające magnez.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy, powołując się na przepis art. 13zo rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. 2015 r. poz. 187 zwanego dalej "rozporządzeniem") wskazał, że organ I instancji prawidłowo uznał, iż wnioskodawca nie spełnia przesłanek do przyznania pomocy finansowej. Strona nie może bowiem zostać uznana za mikro, małe lub średnie przedsiębiorstwo (zwane dalej "MŚP"), w rozumieniu załącznika nr I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 z 25 czerwca 2014 r. uznające niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2014.193.1 zwanego dalej "rozporządzeniem nr 702/2014"). W ocenie organu odwoławczego organ I instancji zgromadził wystarczający materiał dowodowy, co umożliwiło dokonanie kompleksowej oceny stanu faktycznego sprawy. Organ I instancji przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w oparciu o które stwierdził, że strona jest instytutem badawczym stanowiącym formę zaangażowania państwa w prowadzenie działalności naukowo-badawczej. Organ dokonał analizy struktury organizacyjno-prawnej strony i stwierdził, że Instytut tworzy Rada Ministrów, nadzór na Instytutem sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, który przeprowadza kontrolę Instytutu i na podstawie wyników kontroli może dokonać połączenia, podziału, reorganizacji, przekształcenia lub likwidacji Instytutu. Nadto Minister nadzorujący Instytut zatwierdza statut Instytutu, sprawozdanie finansowe, może dokonać podziału zysku, powołuje i odwołuje Dyrektora Instytutu i jego zastępców, określa wysokość ich wynagrodzeń, powołuje skład Rady Naukowej, może uchylać uchwały Rady Naukowej, wyraża zgodę na tworzenie spółek kapitałowych. Nadto organ wskazał, że Instytut osiąga przychody z subwencji i dotacji, z czego mogą wynikać dla strony określone korzyści zwłaszcza finansowe, które dają przewagę nad podmiotami finansowanymi przez kapitał prywatny. Organ dokonał analizy źródeł finansowania Instytutu wskazując, że Instytut uzyskuje środki finansowe z prowadzonej działalności, z subwencji i dotacji, z realizacji projektów państwowych finansowanych przez Narodowe Centrum Badań Rozwoju, Narodowe Centrum Nauki, Ministerstwo Edukacji i Nauki, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz z innych źródeł zagranicznych. Powyższe fakty w ocenie organu świadczą o tym, że Instytut jest przedsiębiorstwem państwowym, w stosunku do którego Skarb Państwa w osobie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi posiada uprawnienia takie jak przedsiębiorcy dominujący w rozumieniu ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2018 r. poz. 798 ze zm.). Oznacza to, że Państwo w osobie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego Instytutu oraz ma prawo wywierać dominujący wpływ na Instytut, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 8 kwietnia 2008 r. w sprawie nadania Instytutowi [...] w P. statusu państwowego instytutu badawczego (Dz.U. z 2008 r. poz. 403), jak również zgodnie z postanowieniami w statucie Instytutu. Powyżej ustalone fakty, w ocenie organu świadczą o tym, że Instytut jest przedsiębiorstwem państwowym, w stosunku do którego Skarb Państwa w osobie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi posiada uprawnienia takie, jak przedsiębiorcy dominujący w rozumieniu ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2018 r. poz. 798 ze zm.). To natomiast pozostaje w sprzeczności z art. 3 ust. 4 załącznika nr I do rozporządzenia nr 702/2014. Organ wskazał, że strona nie może zatem zostać uznana za MŚP, w rozumieniu załącznika nr I do rozporządzenia nr 702/2014.