Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. III SA/Kr 301/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Michna Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki (spr.) ASR WSA Magdalena Gawlikowska Protokolant: specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2023 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 18 stycznia 2022 r. sygn. akt: SKO.ŚR/4111/1824/2021 w przedmiocie uznania świadczenia wychowawczego za nienależnie pobrane i zobowiązania do jego zwrotu uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną przez M. P., zwanego dalej skarżącym, decyzją z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. akt SKO.ŚR/4111/1824/2021 wydaną na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 20 ust. 1, art. 25 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r. poz. 2407, zwanej dalej ustawą o pomocy państwa w wychowaniu dzieci), oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie utrzymało w mocy decyzję wójta Gminy Z. z dnia 6 grudnia 2021 r., znak: [...] o ustaleniu za nienależne pobrane świadczenie wychowawcze wypłacone na dziecko M. P.1, przyznane dnia 22 lipca 2019 r. na mocy informacji, znak: [...], za okres od 1 sierpnia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. w łącznej kwocie 4.500,00 zł oraz zobowiązującej do zwrotu ww. kwoty wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ustało uprawnienie do świadczeń do dnia całkowitej zapłaty należności.

Powyższa decyzja został wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia 6 grudnia 2021 r., znak: [...], Wójt Gminy Z. uznał za nienależnie pobrane przez skarżącego świadczenia wychowawcze wypłacone na dziecko M. P.1 przyznane dnia 22 lipca 2019 r na mocy informacji, znak: [...], za okres od 1 sierpnia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. w łącznej kwocie 4.500,00 zł oraz zobowiązał skarżącego do zwrotu ww. kwoty wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ustało uprawnienie doświadczeń do dnia całkowitej zapłaty należności.