Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Wr 704/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek, Sędziowie: Sędzia WSA Adam Habuda (spr.), Asesor WSA Marta Pawłowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II w dniu 22 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Udanin z dnia 21 czerwca 2022 r. nr L.214.2022 w przedmiocie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w Ujeździe Górnym i w Pichorowicach dla terenów budownictwa mieszkaniowego i usług sportu i rekreacji stwierdza nieważność §18 pkt 4 lit. a we fragmencie: "wolnostojącej" oraz §18 pkt 6 lit. a we fragmencie: "wolnostojącej" zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Skargą z dnia 1 września 2022 r. Wojewoda Dolnośląski (dalej Wojewoda, organ nadzoru) oprotestował uchwałę nr L.214.2022 Rady Gminy Udanin z dnia 21 czerwca 2022 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w Ujeździe Górnym i w Pichorowicach dla terenów budownictwa mieszkaniowego i usług sportu i rekreacji (dalej uchwała, plan miejscowy).

Organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności §18 pkt 4 lit. a uchwały we fragmencie: "wolnostojącej" oraz §18 pkt 6 lit. a uchwały we fragmencie: "wolnostojącej".

Ponadto Wojewoda zwrócił się o skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W ocenie Wojewody wadliwość sprowadza się do istotnego naruszenia art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503, dalej upzp) polegającego na określeniu dla terenów 2MN i 3 MN minimalnego i maksymalnego wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej jedynie dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, pomijając budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej i szeregowej. Stanowi to, jak twierdzi Wojewoda, istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, czyli w przedmiotowym przypadku wskazanego art. 15 ust. 2 pkt 6 upzp nakazującego w planie miejscowym określać obowiązkowo zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania ternu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów. Uszczegółowienie tego przepisu stanowi §4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który stanowi, że ustalenia te powinny zawierać w szczególności określenie linii zabudowy, wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, w tym udziały powierzchni biologicznie czynnej, a także gabarytów i wysokości projektowanej zabudowy oraz geometrii dachu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00