Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Po 61/23

Podatek od nieruchomości; Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich; Ulgi podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Robert Talaga (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi N. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 lipca 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od nieruchomości za II i III ratę 2022 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy [...] z dnia 13 maja 2022 roku nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 24 marca 2022 r. N. S.. z o.o. Sp.k. (dalej jako: "spółka" lub "skarżąca") wystąpiła do Burmistrza [...] i Miasta [...] o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2022 r. obejmującego 2 i 3 ratę w kwocie [...]zł.

W argumentacji wniosku spółka wskazała spadek przychodów w 2021 r. w związku z panującą pandemią COVID-19 i zamknięciem sektora H. . Ponadto spółka wskazała, że podjęła działania optymalizacyjne i restrukturyzacyjne.

W odpowiedzi na wezwanie organu spółka przedłożyła bilans oraz rachunek zysków i strat – według stanu na 31 grudnia 2020 roku oraz 31 grudnia 2021 roku.

Decyzją z 13 maja 2022 roku, nr [...] Burmistrz [...] i miasta [...] odmówił spółce umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2 i 3 ratę 2022 r. w kwocie [...]zł.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji powołał treść art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm. – w skrócie: "o.p."), a następnie przytoczył orzecznictwo i wskazania NIK dotyczące wykładni przesłanek "interesu publicznego" i "ważnego interesu podatnika", o których mowa w ww. przepisie. Końcowo organ I instancji stwierdził, że nie kwestionuje, że spółka jest w trudnej sytuacji finansowej powstałej w wyniku rozprzestrzeniania się pandemii COVID-19. Jednakże według organu nie było podstaw do uznania, że sytuacja spółki miała charakter trwały czy też wyjątkowy na tle innych podatków. Pandemia nie mogła też stanowić samodzielnej okoliczności warunkującej przyznanie ulgi. podatkowej. Sytuacja pandemiczna dotknęła przedsiębiorców z wielu branż i wpłynęła niekorzystnie na funkcjonowanie samorządów jako podmiotów prawa publicznego. Podatnik poza odwołaniem się do ogólnie złej sytuacji finansowej, w związku z panująca pandemii COVID-19 i zamknięciem sektora HoReCa, powodujące znaczne ograniczenia zamówień i spadek sprzedaży, nie wskazał na jakiekolwiek powody, dla których można by ich sytuacje ocenić jako wymagającą zastosowania ulgi podatkowej, mimo wystąpienia przesłanek ważnego interesu podatnika. W szczególności nie skonkretyzował okoliczności, które w bezpośredni sposób miały wpływ bądź przyczyniły się do pogorszenia sytuacji finansowej podatnika w sposób uniemożliwiający uregulowanie zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości. Nie wykazał również, że stan pandemii spowodowała w prowadzonej działalności gospodarczej ograniczenia w produkcji i zbyciu produktów poprzez np. wypowiedzenie dotychczasowych kontraktów, brak możliwości zbycia produktów po korzystnych cenach i inne. Reasumując organ stwierdził, że dokonując konfrontacji interesu publicznego z ważnym interesem strony, okoliczności sprawy przemawiały przeciwko umorzeniu zobowiązania podatkowego, gdyż w sprawie wystąpił wprawdzie ważny interes podatnika mogący stanowić podstawę umorzenia, jednakże interes publiczny wprost sprzeciwia się umorzeniu.