Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Gd 96/23

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi P.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 września 2022 r. nr 2201-IOV-1.623.2.2022/02/10 w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 września 2022 roku Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor) działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 221 § 1 i art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 11540 z zm., dalej: O.p.) po rozpatrzeniu odwołania P. B. (dalej: Skarżący) od decyzji Dyrektora z dnia 12 kwietnia 2022 r. odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia 16 sierpnia 2016 roku, w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do października 2013 r., w związku z brakiem istnienia przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 11 O.p. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Gdańsku (aktualnie Naczelnik Pomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gdyni) decyzją z dnia 16 września 2015r., dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do października 2013r. odmiennie od rozliczenia dokonanego przez Skarżącego.

Decyzją z dnia 16 sierpnia 2016r. Dyrektor utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 30 maja 2017r., sygn. akt I SA/Gd 1572/16 oddalił skargę wniesioną przez Skarżącego na decyzję Dyrektora z dnia 16 sierpnia 2016 r.

Skarżący pismem z dnia 7 stycznia 2020r., które wpłynęło do Dyrektora w dniu 20 stycznia 2020r. wniósł o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Dyrektora z dnia 16 sierpnia 2016r., wobec zaistnienia przesłanki z art. 240 § 1 pkt 11 O.p., a to orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 października 2019 roku, sygn. akt C-189/18 wydanej w sprawie Glencore Agriculture Hungary Kft. przeciwko Nemzeti Adóes Vamhivatal Fellebviteli Igzazgatósaga, opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C-423/2019 w dniu 16 grudnia 2019 roku. W ocenie Skarżącego orzeczenie to ma wpływ na treść wydanej decyzji ostatecznej.