Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Gd 994/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 25 października 2022 r., nr SKO Gd/2207/22 w przedmiocie zasiłku stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

M. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 25 października 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie zasiłku stałego wraz ze składką na ubezpieczenie zdrowotne.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny.

Decyzją z 14 lutego 2022 r. Prezydent Miasta Gdyni odmówił skarżącej przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku stałego wraz ze składką na ubezpieczenie zdrowotne.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że jak wynika z art. 6 w związku z art. 37 ustawy o pomocy społecznej całkowitą niezdolnością do pracy jest w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I lub II grapy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Jest to warunek konieczny do otrzymania zasiłku stałego. Zdaniem organu wnioskodawczyni nie spełnia powyższego obligatoryjnego warunku jakim jest np. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.

Organ pierwszej instancji wskazał także, że wnioskodawczyni mimo posiadanego wcześniej ubezpieczenia zdrowotnego utrzymuje, że nie mogła udać się do lekarza z uwagi na brak ubezpieczenia. Nadto nie podaje na co choruje, kto jest jej lekarzem rodzinnym. Wnioskodawczyni twierdzi, że pracownicy ośrodka za bardzo ingerują w sprawy jej i matki. Utrzymuje, że recepty dla matki są uzyskiwane poprzez teleporady. Dla siebie natomiast kupuje leki w aptece bez recepty na "poprawę nastroju", choć z zaleceń poszpitalnych wynika konieczność przyjmowania przepisanych w szpitalu leków oraz kontynuacja leczenia u lekarza specjalisty psychiatry. Nie jest także w stanie określić na jaką kwotę opiewają wykupione leki, gdyż nie może odnaleźć faktury. Organ pierwszej instancji wskazał, że wnioskodawczyni nie stawiła się na wezwanie do zapoznania się z aktami. Nie wskazała przy tym powodu, dla którego nie może osobiście przyjść i zapoznać się z aktami, takie jak choroba, obowiązek poddania się kwarantannie. Jest także widywana na mieście, w sklepach, porusza się komunikacją miejską, zatem może przejrzeć akta w specjalnie wydzielonym, wietrzonym, na bieżąco dezynfekowanym pomieszczeniu Dzielnicowego Ośrodka Pomocy Społecznej wyposażonego w lampę wiruso - bakteriobójczą. Nie ma zatem podstaw, żeby organ przychylił się do wniosku M. T.