Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Gd 239/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka – Wiśniewska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi Z. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 27 grudnia 2022 r. nr 2201-IOV-1[1].4103.40-45.2022/10/11, 2201-IOV-1.4103.138-143.2022/10/11 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do sierpnia 2018 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tczewie, po przeprowadzeniu kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za okres od 1 marca 2018 r. do 31 października 2018 r. oraz wszczętego w wyniku tej kontroli postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy od marca 2018 do sierpnia 2018 r. – decyzją z dnia 15 czerwca 2022 r. określił panu Z. D. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres od marca 2018 r. do sierpnia 2018 r. W ocenie organu podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w łącznej kwocie 26.017,22 zł z tytułu zakupu tarcicy na podstawie 17 faktur wystawionych przez H. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Faktury te bowiem nie dokumentują czynności faktycznie dokonanych przez ich wystawcę, a zatem – stosownie do treści art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.; dalej jako "ustawa o VAT") – nie stanowią podstawy do odliczenia podatku naliczonego.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku, po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 27 grudnia 2022 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy wskazał, że kwestię sporną w niniejszej sprawie stanowi ustalenie, czy pan Z. D. w miesiącach: marzec 2018 - sierpień 2018 r. miał prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego 17 fakturach VAT dot. nabycia tarcicy wystawionych przez firmę H. Sp. z o.o. Przedstawiając dokonane w sprawie ustalenia faktyczne Dyrektor wyjaśnił, że wbrew temu, iż we wszystkich zakwestionowanych fakturach (w łącznej kwocie brutto 139.135,52 zł) jako sposób zapłaty wskazano płatność przelewem - sporne transakcje płatne były gotówką. Jedynie dwie spośród faktur wystawionych przez H. Sp. z o. o. zostały zapłacone przelewem i to tylko w części odpowiadającej kwocie podatku VAT. Organ zauważył, że poszczególne płatności ze spornych faktur wynosiły po kilka tysięcy złotych. Wskazał jednocześnie, że brak jest świadków przekazywania pieniędzy oraz dowodów płatności w postaci KW, KP. Przedłożone jedynie do kilku faktur dowody WZ nie są dowodem księgowym, a magazynowym. Przedłożone przez pana Z. D. dowody WZ nie zawierają takich danych jak: kolejny numer dokumentu, data wystawienia, data wydania towaru oraz dane osoby upoważnionej do wystawienia WZ.