Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Gd 993/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 25 października 2022 r., nr SKO Gd/2206/22 w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Gdyni z 14 lutego 2022 r. nr 4450/REJON2/2022.

Uzasadnienie

M. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 25 października 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie zasiłku okresowego.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z 14 lutego 2022 r. Prezydent Miasta Gdyni odmówił skarżącej przyznania zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że wnioskodawczyni, która we wniosku z 24 listopada 2021 r. zwróciła się o przyznanie pomocy, m. in. w formie zasiłku okresowego, prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką I. T., zaś ojciec K. T. dalej przebywa w Areszcie Śledczym w Wejherowie. Zgodnie z oświadczeniem rodzina utrzymuje się z zasiłku pielęgnacyjnego matki w wysokości 215,84 zł oraz ze świadczenia uzupełniającego 500 zł. Wnioskodawczyni nie podejmuje zatrudnienia ani nie jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy jako osoba aktywna zawodowo. Oświadczyła, że oczekuje na przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki na niepełnosprawną matką. Miała prawo do ubezpieczenia zdrowotnego w okresie od 4 listopada 2021 r. do 1 lutego 2022 r., jednak utrzymuje, że nie może udać się do lekarza z uwagi na brak ubezpieczenia. Nie podała na co choruje, ani gdzie jest jej lekarz rodzinny. Twierdzi, że pracownicy ośrodka za bardzo ingerują w sprawy jej i matki. Utrzymuje, że recepty dla matki są uzyskiwane poprzez teleporady. Dla siebie natomiast kupuje leki w aptece bez recepty na "poprawę nastroju", choć z zaleceń poszpitalnych wynika konieczność przyjmowania przepisanych w szpitalu leków oraz kontynuacja leczenia u lekarza specjalisty. Nie była w stanie określić, na jaką kwotę opiewają wykupione leki, gdyż nie może odnaleźć faktury. Podczas rozmowy telefonicznej matka I. T. oświadczyła, że czuje się dobrze. Po mieszkaniu porusza się przy pomocy kuli, na spacery wychodzi jedynie na klatkę schodową. Rodzina nie otrzymuje dotacji do czynszu. Wnioskodawczyni zobligowana została przez pracownika socjalnego do dostarczenia rachunków za media oraz leki, czego do dnia wydania decyzji nie zrobiła. Została także wezwana do zapoznania się z aktami (zgodnie z art. 79a k.p.a.), w odpowiedzi na wnosząc o przesłanie kserokopii dokumentacji. Nie wskazuje powodu, dla którego nie może osobiście przyjść i zapoznać się z aktami. Jest przy tym widywana na mieście, w sklepach, porusza się komunikacją miejską, zatem – w ocenie organu - może przejrzeć akta w specjalnie wydzielonym, wietrzonym, na bieżąco dezynfekowanym pomieszczeniu Dzielnicowego Ośrodka Pomocy Społecznej, wyposażonego w lampę wiruso-bakteriobójczą. Nie ma zatem podstaw, żeby organ przychylił się do złożonego wniosku. Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że na organie pomocy społecznej spoczywa obowiązek dokładnego i rzetelnego zbadania sytuacji osoby, jak również ustalenia jej rzeczywistych potrzeb, natomiast na świadczeniobiorcy - podanie wszelkich potrzebnych informacji. Zważywszy na powyższe, a przede wszystkim na brak stosownej dokumentacji uprawniającej do otrzymania zasiłku okresowego, oraz niespełnianie żadnej z przesłanek koniecznych, wskazanych w art. 38 ustawy o pomocy społecznej, postanowiono jak na wstępie.