Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Bd 13/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Klotz Asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2022 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] września 2022 r., nr [...].

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] listopada 2022 r., nr [...], na podstawie art. 1a, art. 2, art. 12, art. 15 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 1205, dalej powoływana również jako ustawa) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000, dalej powoływana jako kpa) po rozpatrzeniu odwołania D. P. (dalej określany jako Skarżący) od decyzji Wójta Gminy U. z dnia [...] września 2022 r., znak: [...]- utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zaskarżoną decyzją organ I instancji, po rozpatrzeniu wniosku D. P. (dalej określany jako Skarżący) odmówił przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Powodem odmowy było niespełnienie warunków ustawowych, tj. osoba wnioskująca nie jest przedstawicielem ustawowym małoletnich Z. i O. P. (dalej określani jako małoletni). Organ I instancji wskazał, że z przeprowadzonej analizy załączonych do wniosku dokumentów wynika, że na chwilę obecną Skarżący nie jest przedstawicielem ustawowym małoletnich, oraz że 24.06.2022 r. złożył wniosek o ustanowienie tymczasowej pieczy zastępczej wobec ww. dzieci.

W odwołaniu Skarżący zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy poprzez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, pomimo tego że zastosowanie literalnego brzmienia powołanych przepisów prawa pozostaje w sprzeczności z art. 8 ust. 2 i art. 72 ust. 1 i 2 Konstytucji, a także art. 20 i 27 ust. 3 Konwencji Prawa Dziecka. W uzasadnieniu Skarżący wskazał, że małoletni faktycznie pozostają pod jego pieczą, są z nim emocjonalnie i uczuciowo związani i żadne z nich nie wyobraża sobie sytuacji, w której istniejący stan faktyczny mógłby zostać zmieniony. Po śmierci matki dzieci nikt inny poza Skarżącym nie jest zainteresowany ich sytuacją, w tym ich biologiczni ojcowie, którzy nota bene wyrazili zgodę na pozostawienie dzieci pod opieka Strony.