Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 maja 2023 r., sygn. IV SA/Wr 753/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska (sprawozdawca) Sędziowie Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 maja 2023 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 9 sierpnia 2022 r. nr SKO 4316/322/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, SKO) zaskarżoną decyzją z dnia 9 sierpnia 2022 r., nr SKO/RŚ-423/231/2022 działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpoznaniu odwołania A. J. (dalej: strona, skarżąca), utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza Gminy Prusice (dalej: organ I instancji) decyzję z dnia 22 czerwca 2022 r., nr 000225/SP/06/2022 w przedmiocie odmowy przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 lipca 2021 r. oraz przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego od dnia 1 sierpnia 2021 r. do dnia 30 listopada 2023 r. z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej od dnia 1 sierpnia 2021 r. do dnia 30 listopada 2023 r.

Kwestionowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:

Burmistrz Gminy Prusice decyzją z dnia 7 grudnia 2020 r., nr 000864/519A/21/2020 przyznał stronie specjalny zasiłek opiekuńczy na M. J. na okres od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 31 października 2021 r.

Wnioskiem z dnia 18 stycznia 2021 r. (data wpływu do organu 25 stycznia 2021r.) strona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpiła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad bratem – M. J. Brat strony legitymuje się orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 24 listopada 2020 r. wskazującym, że jest on całkowicie niezdolnym do pracy oraz niezdolny do samodzielnej egzystencji do dnia 30 listopada 2023 r. Matka M. J. legitymuje się orzeczeniem Lekarza Rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenie Społecznego z dnia 27 lipca 2016 r. wskazującym, że od tej daty jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji.