Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 maja 2023 r., sygn. I SA/Wr 972/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, Protokolant: Starszy specjalista Agnieszka Dąbrowska, , po rozpoznaniu w Wydziale I, na rozprawie w dniu 18 maja 2023 r. sprawy ze skargi O. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2022 r. nr 0201-IOV-21.4103.13.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2014 r: I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz Strony skarżącej kwotę: 997,00 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi O. W. (dalej jak Strona, Skarżący) jest decyzja kasatoryjna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako DIAS, Organ odwoławczy) z 4 listopada 2022 r. o nr 0201-IOV-21.4103.13.2022 – oparta o przepis art. 233 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1240 ze zm.) – dalej jako o.p., uchylająca decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dzierżoniowie (dalej jako NUS, Organ I instancji) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2014 r. i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia Organowi I instancji. W decyzji wydanej w pierwszej instancji przez NUS zostało zakwestionowane prawo Strony do rozliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez R. G. (dalej jako Kontrahent), albowiem mając na uwadze potencjał wystawcy faktur nie mógł on wykonać wszystkich zafakturowanych na rzecz Strony usług. Zakwestionowane faktury miały okazać się fakturami pustymi, były wystawiane w oparciu o nieformalne porozumienie między wystawcą, a odbiorcą faktur. Kontrahent miał być pracownikiem Strony i świadczyć na Jej rzecz pracę, a nie usługi, tym samym należało uznać, że prace z kwestionowanych faktur zostały wykonane w ramach firmy Strony, a nie zakupione u odrębnego od Strony podmiotu.