Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 30 maja 2023 r., sygn. II SA/Rz 1646/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski AWSA Maria Mikolik Protokolant starszy specjalista Anna Mazurek–Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2023 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 2 listopada 2022 r. nr 010070/680/1595894/2022 w przedmiocie prawa do świadczenia wychowawczego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz skarżącego T. G. kwotę 480 zł /słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 2 listopada 2022 r. nr 010070/680/1595894/2033 Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej także: "Prezes ZUS") utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ("ZUS") z dnia 18 sierpnia 2022 r. w przedmiocie prawa do świadczenia wychowawczego.

Jak wynika z akt sprawy, w informacji z dnia 18 marca 2022 r. ZUS poinformował T. G. (dalej również: "Skarżący") o przyznaniu świadczenia wychowawczego na dziecko D. G. na okres od 1 czerwca 2022 r. do 31 maja 2023 r. w kwocie 500 zł miesięcznie.

Wskazaną wyżej decyzją z 18 sierpnia 2022 r. ZUS uchylił przyznane Skarżącemu prawo do świadczenia wychowawczego wskazując, że ustalił, iż nie sprawuje On faktycznej opieki nad dzieckiem. Następnie, Organ zacytował treść art. 22 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r. poz. 2407 ze zm.), zwanej dalej: "u.p.p.w.d."

Skarżący złożył odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia, zarzucając :

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonej decyzji polegający na ustaleniu, że nie sprawuje On faktycznej opieki nad dzieckiem;

naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 22 u.p.p.w.d. przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00