Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 maja 2023 r., sygn. I SA/Lu 576/22

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka (sprawozdawca) Sędziowie WSA Andrzej Niezgoda WSA Grzegorz Wałejko Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2023 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 29 sierpnia 2022 r. nr 0601-IOD-2.4102.14.2022.4 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi P. J. wynagrodzenie za nieopłaconą pomoc prawną w wysokości 4.428 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych w tym VAT.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 sierpnia 2022 r., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Lublinie z 25 maja 2022 r., nr 0611-SPV.4102.108.2021.24 wydaną wobec J. W. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w kwocie 149.143,40 zł.

Organ I instancji uznając, iż nie ma podstaw do stwierdzenia nadpłaty wskazał, że w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 20 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. – dalej: "u.p.d.o.f."), aby uznać za koszt uzyskania przychodów nieściągalne wierzytelności, niezbędne jest przedstawienie dokumentów, o których w nim mowa, czego skarżący nie uczynił, jak również nie utworzył odpisu aktualizującego, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 21 i ust. 3 u.p.d.o.f.

W odwołaniu skarżący podniósł, że wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie

z 28 czerwca 2019 r., sygn. akt IX GC 190/17 uznano kwotę przychodu będącą podstawą do obliczenia zobowiązania w podatku dochodowym za nienależną. Żeby dochodzić należnego wynagrodzenia z tytułu wykonanych robót budowalnych był zobowiązany do wystawienia faktur VAT dokumentujących zakres i wartość wykonanych robót, które wykazał w zeznaniu PIT-36L. Wywodził, że poprzez złożenie korekty zeznania za 2013 r. wyraził zewnętrzną wolę dokonania odpisu aktualizującego nieściągalnej należności poprzez obciążenie kosztów podatkowych wysokością odpisu – zgodnie z przytoczonym i podzielonym przez organ stanowiskiem NSA w wyroku z 6 listopada 2019 r. (II FSK 3752/17).