Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 maja 2023 r., sygn. III SA/Kr 1655/22

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Protokolant: specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2023 r. sprawy ze skargi S. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 8 sierpnia 2022 r. znak: SKO-TS-4123-4/22 w przedmiocie utraty dobrej reputacji i zawieszenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego skargę oddala.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu decyzją z dnia 8 sierpnia 2022 r., znak: SKO-TS-4123-4/22, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 735 z późn. zm.; powoływanej dalej jako "k.p.a.") oraz art. 7d, art 7e pkt 6 i art. 94b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 180 z późn. zm.; powoływanej dalej jako "u.t.d."), po rozpatrzeniu odwołania S. Ż. (dalej jako: skarżący) od decyzji Starosty [...] z dnia 21 czerwca 2022 r., znak: [...] orzekającej o stwierdzeniu, że skarżący utracił dobrą reputację jako przedsiębiorca wykonujący zawód przewoźnika drogowego oraz zawieszającej zezwolenie na wykonanie zawodu przewoźnika drogowego nr [...] (uprawnienie wynikające z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób) do 14 lutego 2023 r., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Opisaną wyżej decyzją organ I instancji orzekł o stwierdzeniu, że skarżący utracił dobrą reputację jako przedsiębiorca wykonujący zawód przewoźnika drogowego oraz zawiesił mu ww. zezwolenie na wykonanie zawodu przewoźnika drogowego do 14 lutego 2023 r.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że w stanie faktycznym sprawy doszło do popełnienia przez skarżącego, jako przewoźnika drogowego, naruszenia polegającego na posługiwaniu się przez kierowcę zatrudnionego przez skarżącego kartą kierowcy, która nie była jego własną kartą, a naruszenie to zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego oraz zmieniającego załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L Nr 74 z 19.03.2016 r., str. 8) jest klasyfikowane jako najpoważniejsze. Jednocześnie po przeprowadzeniu postępowania organ I instancji wskazał, że zebrany materiał dowodowy pozwalał na jednoznaczne stwierdzenie, iż skarżący utracił dobrą reputację, co wypełniało normę zawartą w art. 7d ust. 5 pkt 1 u.t.d. i zobowiązywało organ I instancji do stwierdzenia tego faktu w drodze decyzji oraz zawieszenia udzielonego skarżącemu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego do czasu zastosowania środka rehabilitacyjnego określonego w art. 7e pkt 6 i art. 94b u.t.d.