Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 31 maja 2023 r., sygn. II SA/Bd 1092/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) sędzia WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 maja 2023 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2022 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 czerwca 2022 r. nr [...], znak: [...], Prezydent Miasta [...] ustalił dla R. sp. z o.o. sp.k. w T. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami handlowymi na parterze, garażem podziemnym oraz infrastrukturą techniczną na nieruchomości oznaczonej nr. ewid.[...] w obrębie [...] położonej w B. przy ul. [...].

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła J. D. (dalej: strona, skarżąca) wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła:

- nieprawidłowości w analizie urbanistycznej – błędne wyliczenie powierzchni zabudowy, ustalenie szerokości elewacji i górnej krawędzi elewacji niezgodnie z regulacjami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposoby ustalania wymagań dla nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588 z późn. zm.);

- brak kontroli w procesie ustalenia warunków zabudowy wskazując że analiza urbanistyczna oraz projekt decyzji sporządziła ta sama osoba, a uwagi wniesione przez stronę zostały w analizie i projekcie pominięte;

- przyjęcie do analizy mapy zasadniczej z dnia 17 września 2021 r., która jest nieaktualna na dzień sporządzenia analizy i wydania decyzji.

Uzasadniając swoje odwołanie strona wskazała, że wyliczona średnia powierzchnia zabudowy w obszarze analizowanym wynosząca 51% jest niezgodna ze stanem faktycznym, ponieważ przy jej obliczeniu nie uwzględniono powierzchni wszystkich działek z obszaru analizowanego, a w przypadku niektórych z nich przyjęto nieprawdziwe wartości. Dalej strona wskazała, że działki nr [...] i [...] tworzą funkcjonalną całość, zaś organ wyliczył dla działki [...] odrębny procent zabudowy, w ten sposób, że uzyskano zawyżoną wartość 98%. Dla działek nr [...] i [...] do analizy przyjęto wartość 63%, natomiast w ocenie strony rzeczywisty wskaźnik wynosi około 39%. Ponadto zdaniem strony nie uwzględniono niezabudowanych działek nr [...] i [...], uzyskując zawyżone wartości.