Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2023 r., sygn. II SA/Bd 241/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Korycka sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 maja 2023 r. sprawy ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję, poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] listopada 2022 r. nr [...] oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] i decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...].

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] grudnia 2022 r., nr [...], po rozpoznaniu sprawy z odwołania G. P. (dalej określana jako Skarżąca) od decyzji nr [...] z dnia [...] listopada 2022 r. Wójta Gminy D. na podstawie art. 138 § 1 pkt. 2 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000, dalej powoływana jako kpa) - uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie pierwszej instancji w całości.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zaskarżoną Wójt odmówił przyznania Skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności - matką. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że nie została spełniona przesłanka wynikająca z treści art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. W tych okolicznościach odmówiono wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego.

Odwołując się ww. decyzji, Skarżąca zarzuciła jej:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez błędne zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b pkt 1 i 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21.10.2014 r., sygn. K 38/13, doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego dla osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 7, art. 190 ust. 1 Konstytucji;