Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4 maja 2023 r., sygn. I SA/Bd 110/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędzia WSA Tomasz Wójcik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 maja 2023 r. sprawy ze skargi R. H. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 stycznia 2023 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.688.2022.1.MŻ w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz R. H. kwotę 200 zł (słownie: dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu prawa podatkowego R. H. (skarżący) podał, że prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii – energetyka wiatrowa. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Posiada 9 sztuk turbin wiatrowych, przy nabyciu i budowie których dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego. W najbliższym czasie planuje dokonać darowizny 4 turbin wiatrowych na rzecz małżonki, która prowadzi działalność gospodarczą. Pomiędzy wnioskodawcą a małżonką istnieje ustrój wspólności majątkowej. Składniki majątkowe zostały zakupione przez wnioskodawcę z majątku wspólnego małżonków. W kontekście podanego opisu skarżący zadał pytanie, czy darowizna składników majątkowych opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem skarżącego, darowizna 4 sztuk turbin wiatrowych na rzecz małżonki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie miała miejsca dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022r. poz. 931 ze zm.; dalej jako: "u.p.t.u."), gdyż w rozpatrywanej sprawie nie wystąpi element wynagrodzenia. Zdaniem strony, w opisanym przypadku co do zasady nie ma możliwości dokonywania wypłaty wynagrodzenia z wzajemnych świadczeń między małżonkami, co wynika z istoty wspólności majątkowej. Skarżący zauważył, że art. 7 ust. 2 u.p.t.u. nie ma zastosowania do małżonków będących we wspólności ustawowej łącznej, ponieważ nie występuje tu przeniesienie wspólnego majątku z jednego podatnika na drugiego. Fakt, że małżonkowie prowadzą oddzielne działalności gospodarcze nie ma znaczenia, bowiem każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym. W sytuacji, gdy pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa, wszelkie transakcje, jakie zawierane są pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze nie mogą mieć charakteru odpłatnego. Nie można ich również uznać jako nieodpłatne przeniesienie towaru, albowiem małżonkowie nie mogą wyodrębnić udziałów, którymi mogliby niezależnie rozporządzać. Tym samym, w ocenie skarżącego, należy uznać, że opisana w zdarzeniu przyszłym czynność między małżonkami nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż po pierwsze nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, po drugie nie stanowi nieodpłatnego przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa.