Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. III SAB/Wr 566/22

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA, Sędziowie Sędzia WSA, Sędziowie Asesor WSA, , Barbara Ciołek, Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Dominik Dymitruk, , , , , , po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 26 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi V.S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski przewlekle prowadził postępowanie w sprawie z wniosku strony skarżącej; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Dolnośląskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 1.600 (tysiąc sześćset) złotych; V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

V. S. (dalej: strona, strona skarżący) w dniu 25 lutego 2022 r. (data nadania pisma do organu) wniósł skargę na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego (dalej: Wojewoda, organ) w sprawie z jego wniosku z 30 września 2020 r. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 i art. 50 § 1, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022, poz. 329 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) zarzucił naruszenie art. 8, art. 12, 35 §1 i art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2021, poz. 735 ze zm. - dalej: k.p.a.). skarżący wniósł o:

1. stwierdzenie że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które to naruszenie miało charakter rażący;

2. przyznanie od organu na rzecz skarżącego na podstawie art. 149 § 2 sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § p.p.s.a., ewentualnie wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 1 p.p.s.a.