Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 kwietnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 508/22

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Cichoń (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Piotr Kieres, Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi Józefa Bogulaka na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2022 r. nr 0201-IOD1.4102.16.2022 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi J. B. (dalej: strona, skarżąca, podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako: organ odwoławczy, DIAS) z 6 czerwca 2022 r. nr 0201.IOD1.4102.16.2022 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław – [...] (dalej jako: organ, NUS) z 7 marca 2022 r. nr 0226-SPV.4102.126.2021 określającą zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości 17.881,00 zł,

Z akt sprawy wynika, że w dniu 7.09.2017 r. do organu wpłynęła umowa sprzedaży - Rep. [...] nr [...] z 28.07.2017 r. z której wynikało, że Skarżący sprzedał nieruchomość położoną w K. przy ul. [...] za 130.000,00 zł. Z ww. aktu notarialnego wynika, że Strona otrzymała udział 1/4 części w 2015 r. w drodze spadku po zmarłej w dniu [...].06.2015 r. Pani B. B., kolejne 2/4 części mocą umowy darowizny objętej aktem notarialnym Rep. [...] nr [...] (siostry: T. M. i H. P. podarowały swoje udziały wynoszące po 1/4) oraz w roku 2017 udział 1/4 części w drodze zniesienia współwłasności na podstawie ugody zawartej 27.06.2017 r. przed Sądem Rejonowym w K., Wydział I Cywilny, sygn. akt [...]. Pismem z 4.05.2021 r. organ wezwał Stronę do złożenia deklaracji PIT-39 za 2017 r. W odpowiedzi Strona wyjaśniła, że odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nie stanowiło źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. do dnia 14.12.2016 r. - Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; od 15.12.2016 r. - Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm. dalej jako: u.p.d.o.f.) Ponadto, nie ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, z uwagi na to, że upłynął pięcioletni okres od dnia nabycia tego lokalu przez spadkodawcę oraz biorąc pod uwagę treść art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. dalej jako: o.p. lub Ordynacja podatkowa), jako spadkobierca przejął przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Organ pierwszej instancji ustalił, że Skarżący poniósł koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w wysokości 35.272 zł która stanowi spłatę nabycia udziału w części lokalu mieszkalnego oraz kwotę 615 zł. tytułem kosztów notarialnych poniesionych podczas sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zatem z tytułu zbycia nieruchomości w 2017 r. Skarżący uzyskał dochód w wysokości 94.113 zł. Skarżący nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem. W toku postępowania odwoławczego wskazywał, że pogląd organu pierwszej instancji jest całkowicie sprzeczny z treścią art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które to przepisy w ogóle tego rodzaju ograniczenia czy też wymogu nie przewidują - stanowi on bowiem "wymysł samego organu". W ocenie Strony takie stanowisko potwierdza również wyrok NSA z 11.10.2013 r., o sygn. akt II FSK 941/12, zgodnie z którym dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja pojmowana jako zaistniałe za życia spadkodawcy zdarzenia skutkujące możliwością skorzystania z owego prawa. Po rozpatrzeniu odwołania DIAS utrzymał w mocy decyzję NUS. W ocenie DIAS dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych istotne jest ustalenie daty ich nabycia. W przedmiotowej sprawie nabycie następowało w trzech datach: w roku 2015, 2016 oraz 2017. Dlatego pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć dla każdego nabycia oddzielnie. Sprzedaż nastąpiła w 2017 r., dlatego dla każdej z części udziału w nieruchomości nie minął ww. termin 5 lat.