Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2023 r., sygn. III SA/Wr 1070/21

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Nikiforów (sprawozdawca) Asesor WSA Anna Kuczyńska-Szczytkowska po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 20 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 16 września 2021 r. nr SKO/41/RD-80/2021 w przedmiocie odmowy wydania prawa jazdy oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. W. (dalej: strona, strona skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, SKO) z dnia 16 września 2021 r. nr SKO/41/RD-80/2021 utrzymująca w mocy decyzję Starosty Lwóweckiego z dnia 23 lipca 2021 r. nr KD.5430.1117.2021.AK odmawiającą wydania prawa jazdy kat.B.

Z akt sprawy wynika, że organ I instancji w wyniku przeprowadzonego postępowania oraz uwzględniając treść art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami odmówił stronie wydania prawa jazdy kat.B. Ustalił, że jej uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi na terenie Niemiec zostały cofnięte decyzją z 5 listopada 2018 r. ze względu na zły stan zdrowia. Z pozyskanych dokumentów wynika, że aby prawo jazdy ponownie zostało wydane stronie na terenie Niemiec, należy dostarczyć odpowiednie zaświadczenie lekarskie.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła naruszenie przepisów proceduralnych i materialnych w postaci art. 7, w związku z art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego oraz niewyczerpujące zebranie i błędne rozpatrzenie całości materiału dowodowego, przez co wydano decyzję, która narusza słuszny interes obywateli; art. 8 k.p.a poprzez nieprzyczynienie się przez organ do starannego i zgodnego z przepisami prawa prowadzenia postępowania mającego zagwarantować równość wobec prawa oraz podważenie zasady dotyczącej pogłębiania zaufania obywatela do organów państwa; art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., zgodnie z którymi, organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy i na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona; art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, przez niemające podstaw faktycznych i błędne, w zakresie oceny materialno-prawnej uznanie przez organ, że ubiegając się o wydanie polskiego prawa jazdy strona, posiadając na terenie Niemiec uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi wypełnia tym samym negatywną przesłankę określoną w powołanym przepisie, gdy tymczasem z akt postępowania administracyjnego wprost wynika, że skarżąca nie posiada na terenie Niemiec ważnego prawa jazdy, a ponowne uzyskanie przez nią (na terenie Niemiec) uprawnień do kierowania pojazdami może mieć miejsce po wykonaniu i przedłożeniu badań lekarsko-psychologicznych, co tym samym nie sprzeciwia się możliwości ubiegania się o wydanie polskiego prawa jazdy po spełnieniu wymogów określonych w art. 11 ustawy o kierujących pojazdami.