Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 kwietnia 2023 r., sygn. III SAB/Łd 8/23

Cudzoziemcy

Dnia 14 kwietnia 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Dańczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. H. na bezczynność Wojewody Łódzkiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. stwierdza, że Wojewoda Łódzki dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w załatwieniu wniosku S. H. z 9 września 2022 roku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Wojewody Łódzkiego na rzecz skarżącego S. H. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

S.H. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody Łódzkiego w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Z akt sprawy wynika, że do Wojewody Łódzkiego wpłynął wniosek S.H. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

1 października 2022 r. wniosek został zarejestrowany w systemie informatycznym Pobyt.

27 października 2022 r. pełnomocnik S.H. złożył ponaglenie w związku z niezałatwieniem w terminie, o którym mowa w art. 35 k.p.a., wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

11 stycznia 2023 r. (data nadania skargi w placówce pocztowej) pełnomocnik S.H. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody Łódzkiego w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, w której zarzucił naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 k.p.a. poprzez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy.

W oparciu o postawione zarzuty pełnomocnik skarżącego wniósł o zobowiązanie Wojewody Łódzkiego do wydania aktu administracyjnego w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi, przyznanie sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. lub wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości, o której mowa w art. 154 § 6 p.p.s.a., wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. i zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącego według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości, opłaty sądowej oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.