Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Go 143/23

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Jarosław Piątek Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Dyka-Tarnowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi R.R. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Dnia [...] października 2021 r. około godz. 8.30 w miejscowości [...] funkcjonariusze Inspektoratu Transportu Drogowego przeprowadzili kontrolę autobusu marki [...] o nr rej. [...], którym kierował K.K., wykonujący transport drogowy osób z [...] do [...] w imieniu przedsiębiorcy R.R., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą T. Kontrola wykazała, że kierowca wykonywał przewóz bez zalogowanej karty do tachografu.

Pismem z dnia [...] października 2021 r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia lp. 6.3.1 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1857 ze zm. dalej w skrócie u.t.d.).

Decyzją z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na R.R. karę pieniężną w wysokości 2.000 zł stosownie do art. 92a ust. 1 oraz art. 93 ust. 1 u.t.d. za naruszenie wskazane w załączniku nr 3 lp. 6.3.1 do w/w ustawy, polegające na wykonywaniu przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w tachograf cyfrowy przez kierowcę nieposiadającego własnej, ważnej karty kierowcy.

Od powyższej decyzji R.R. wniósł odwołanie, zarzucając naruszenie art. 7, 77 § 1, art. 107 § 3, art., 78 § oraz art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm. – w wersji obowiązującej w dacie kontroli oraz w/w decyzji, dalej w skrócie k.p.a.) poprzez brak jednoznacznych ustaleń faktycznych w sprawie oraz nieprzeprowadzenie dowodu z zeznań wnioskowanych świadków. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych strona odniosła się do odmowy przeprowadzenia dowodów z zeznań świadków, wskazała na ciężar dowodu w sprawach administracyjnych, naczelne zasady postępowania administracyjnego tj. praworządności i prawdy obiektywnej oraz na wadliwe uzasadnienie decyzji.