Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Gl 1690/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik, Sędziowie Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Asesor WSA Aneta Majowska, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi M. M. (M.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 27 września 2022 r. nr SKO-PS/41.5/927/2022/14084 w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 sierpnia 2022 r. Prezydent Miasta P. zmienił z urzędu decyzję z dnia 22.04.2021r. dotyczącą ustalenia odpłatności skarżącej M. M. za pobyt jej syna A. M. w Domu Pomocy Społecznej w M. – B., w ten sposób, że zobowiązał skarżącą do ponoszenia odpłatności za pobyt wyżej wymienionego w domu pomocy społecznej w wysokości: -4285,41 zł miesięcznie za okres od 1.06.2021r. do 31.01.2022r., - 4206,10 zł za okres od 1.02.2022 r. do 28.02.2022 r., - 4635,10 zł za okres od 1.03.2022r. do 31.03.2022r., - 4579,33 zł miesięcznie od 1.04.2022r. do 31.05.2022r., - 1246,10 zł miesięcznie od 1.06.2022r.

W wyniku rozpoznania odwołania wniesionego przez skarżącą od powyższej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, decyzją z dnia 27 września 2022 r. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że decyzją z dnia 22.04.2021r. strona została zobowiązana do ponoszenia odpłatności za pobyt jej syna w domu pomocy społecznej w wysokości 664,20 zł za okres od 11.02.2021 r. do 28.02.2021r. oraz 1033,31 zł miesięcznie od 1.03.2021r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach decyzją z dnia 17.05.2021 r. utrzymało w mocy ww. decyzję organu pierwszej instancji. Następnie pismem z dnia 14.06.2022 r. organ pierwszej instancji zawiadomił stronę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie zmiany decyzji z dnia 22.04.2021r. w sprawie zobowiązania strony do ponoszenia odpłatności za pobyt syna w domu pomocy społecznej. Z ustaleń w sprawie wynika, że strona prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Jak wynika z aktu notarialnego z dnia [...]. strona, wraz z córką J. K., będąc współwłaścicielkami mieszkania w P. ul. [...], sprzedały udział w części 5/6 przysługujący stronie za cenę 137 500,00, oraz udział przysługujący J. K. w wysokości 1/6 części za cenę 27 500,00 czyli na łączna kwotę 165 000,00 zł, którą na rachunek bankowy nabywca miał wpłacić do 25.05.2021r. Organ odwoławczy przytoczył art. 8 ust. 11 ustawy o pomocy społecznej. Następnie wskazał, że organ pierwszej instancji prawidłowo, otrzymaną przez stronę z tytułu sprzedaży udziału w ww. nieruchomości kwotę 137 500,00 zł rozliczył na 12 miesięcy poczynając od maja 2021r. (tj. miesiąca otrzymania dochodu) do kwietnia 2022 r. i doliczył ją do pozostałego dochodu strony. Tym samym dochód strony od maja 2021r. do grudnia 2021r. stanowiło świadczenie ZUS wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym i ekwiwalentem węglowym w łącznej wysokości 3258,00 zł oraz 1/12 część uzyskanego dochodu ze sprzedaży mieszkania tj. kwota 11 458,33 zł (1/12 kwoty 137 500,00 zł), co łącznie stanowiło kwotę 14 716,33 zł. Dochód w styczniu i lutym 2022r. stanowiło świadczenie ZUS wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym i ekwiwalentem węglowym w łącznej wysokości 3373,00 zł oraz 1/12 uzyskanego dochodu ze sprzedaży mieszkania tj. kwota 11 458,33 zł (1/12 kwoty 137 500,00 zł), co łącznie dało kwotę 14 831,33 zł. Dochód w marcu i kwietniu 2022r. stanowiło świadczenie ZUS wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym i ekwiwalentem węglowym w łącznej wysokości 3574,10 zł oraz 1/12 uzyskanego dochodu ze sprzedaży mieszkania tj. kwota 11 458,33 zł (1/12 kwoty 137 500,00 zł). Ponadto w marcu 2022r. strona otrzymała nadpłatę ekwiwalentu węglowego za styczeń i luty 2022r. w wysokości 12,64 zł, co stanowiło kwotę 6,32 zł za styczeń i luty 2022r. Nadpłatę za styczeń 2022r. doliczono do dochodu w marcu 2022r., natomiast za luty 2022r. – do dochodu w kwietniu 2022r., zatem dochód łącznie stanowił kwotę 15038,75 zł. Dochód od maja 2022r. stanowiło świadczenie ZUS wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym i ekwiwalentem węglowym w łącznej wysokości 3574,10 zł. Miesięczny koszt pobytu mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej w M.-B., gdzie przebywa syn strony wynosił 5504,00 zł miesięcznie do lutego 2022r. oraz 5933,00 zł miesięcznie od marca 2022r. Syn strony ponosi odpłatność za pobyt w wysokości 70% swojego dochodu tj. 1218,59 zł od maja 2021r. do stycznia 2022r., 1297,90 zł miesięcznie od lutego 2022r. do marca 2022r. oraz 1353,67 zł miesięcznie od 1.04.2022r. Organ dodał, że syn skarżącej jest kawalerem, nie ma dzieci, jego ojciec nie żyje. W związku z tym strona jest jedyną osobą zobowiązaną do ponoszenia odpłatności za jego pobyt w domu pomocy społecznej. Podkreślił, że dochód strony przekracza 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej i kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie jest niższa niż 300 % tego kryterium.