Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 kwietnia 2023 r., sygn. I SA/Gd 1325/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Specjalista Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2023 r. sprawy ze skargi R.C. na decyzję Naczelnika Pomorskiego Urzędu Celno- Skarbowego w Gdyni z dnia 27 września 2022 r., nr 328000-COP.4103.9.2022.31.GK w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i wrzesień 2015 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik P. Urzędu Celno-Skarbowego w G. (dalej: Naczelnik) decyzją z dnia 15 marca 2022 r. określił V. (dalej: Skarżący) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja i wrzesień 2015 r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz podatek do zapłaty, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr [...], poz. 1054 ze zm. – dalej: ustawa o VAT) za styczeń i wrzesień 2015 r.

Naczelnik zakwestionował prawo Skarżącego do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących zakupu usług, w których jako wystawca widniał M. F. stwierdzając, że nie dokumentowały one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Naczelnik stwierdził ponadto, że Skarżący w styczniu i wrześniu 2015 r. wystawił na rzecz spółki C. Sp. z o.o. faktury sprzedaży nr [...] i nr [...] dotyczące produkcji "Półfabrykatów programu okrągłego", które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę odwołania, decyzją z dnia 27 września 2022 r. Naczelnik, działając jako organ odwoławczy, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy w pierwszej kolejności zaznaczył, że zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2015 r. przedawniłyby się co do zasady z dniem 31 grudnia 2020 r. Naczelnik zauważył jednak, że w sprawie nie doszło do przedawnienia zobowiązań podatkowych z uwagi na wszczęcie przez Prokuraturę Okręgową w G. z dniem 18 października 2019 r. śledztwa w sprawie o przestępstwo skarbowe, o czym Skarżący został powiadomiony pismem z dnia 27 listopada 2020 r., które zgodnie z art. 152a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm. – dalej: O.p.) zostało uznane za doręczone w dniu 11 grudnia 2020 r. Naczelnik zaznaczył jednocześnie, że do zobowiązań podatkowych powstałych na gruncie art. 108 ustawy o VAT mają zastosowanie przepisy art. 70 § 6 pkt 1 O.p. Zdaniem Naczelnika, wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie miało także charakteru instrumentalnego. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nastąpiło na 14 miesięcy przed terminem przedawnienia i prawie na 3 lata przed wydaniem decyzji przez organ I instancji. Śledztwo zostało wszczęte przez Prokuraturę przed wszczęciem kontroli celno-skarbowej w V. i obejmowało 18 podmiotów, nadal pozostaje w toku, zaś materiały ze śledztwa zostały dopuszczone jako dowód w sprawie.