Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2023 r., sygn. III SA/Wa 2322/22

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Baran (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dariusz Czarkowski, asesor WSA Kamil Kowalewski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca 2023 r. sprawy ze skargi N. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 sierpnia 2022 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.750.2022.2.MT w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca N.K. wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji lokali mieszkalnych. Wniosek ten wpłynął do organu 15 lipca 2022 roku.

W uzasadnieniu wniosku N.K. (dalej jako: "wnioskodawczyni", "skarżąca") wskazała, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w ramach której wynajmuje lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe. W środkach trwałych działalności gospodarczej znajduje się 6 lokali mieszkalnych o powierzchni od 25 do 51m2. Lokale te amortyzuje od 2020 r., stosując stawki amortyzacji w wysokości od 2,5% do 10%.

Skarżąca zwróciła się o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czy działając w zaufaniu do Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa prawa, mając na uwadze konstytucyjną zasadę praw słusznie nabytych oraz niedziałanie prawa wstecz, będzie mogła kontynuować amortyzację lokali mieszkalnych po roku 2022, rozpoczętą w latach przed 2022 r., aż do zakończenia zaplanowanej amortyzacji?

Skarżąca powołała się na art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. (Dz.U.2021, poz. 1128 t.j., dalej jako "ustawa o PIT"), ten sam przepis w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. (Dz.U.2021.2105 t.j.), art. 71 ust 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej "ustawa zmieniająca"). Podniosła, że w myśl wskazanych przepisów podatnicy mają możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych między innymi od lokali mieszkalnych nie dłużej niż do 31 grudnia 2022 roku. Interpretacji wskazanych powyżej przepisów o charakterze intertemporalnym – w ocenie skarżącej - nie można dokonywać w oderwaniu od przepisów Konstytucji RP, a w szczególności od wywodzącej się z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej reguły demokratycznego państwa prawa obejmującej swym zakresem zasady zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz ochrony praw słusznie nabytych. Treść zasady ochrony praw słusznie nabytych była wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego. Uzasadniając stanowisko zakładające możliwość dalszej kontynuacji przez skarżącą amortyzacji według dotychczasowych zasad, powołała się na dorobek prawny (w szczególności orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, dalej jako "TK") i wskazała, że należy zwrócić uwagę, że problematyka stosowania przepisów dotyczących amortyzacji w świetle art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej była przedmiotem również wielu interpretacji indywidualnych, w tym dotyczących zasad rozliczania odpisów amortyzacyjnych od lokali otrzymanych w drodze darowizny w zgodzie z wprowadzonymi w roku 2018 nowymi regułami. Wnioskodawczyni wskazała, że organy wydające interpretacje powszechnie uznawały, że z uwagi na konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych przepisy nowelizujące nie znajdą zastosowania do środków trwałych przyjętych do używania przed dniem 1 stycznia 2018 r. (a więc sprzed dnia wejścia w życie znowelizowanych przepisów). Skarżąca powołała się na dorobek interpretacyjny, z którego wynika, że w przypadku, kiedy przed uchwaleniem przepisów nowelizujących dana osoba nabyła oraz wprowadziła na stan środków trwałych, a także dokonywała amortyzacji nieruchomości, powinna mieć zastosowanie reguła ochrony praw nabytych i interesów w toku. Dlatego uznać należy, że z uwagi na sposób wprowadzania nowych regulacji, ich niejako retrospektywne działanie oraz zaskoczenie podatników, w tym skarżącej, nowe reguły powinny mieć zastosowanie wyłącznie do tych lokali mieszkalnych, które zostały nabyte lub wytworzone od 1 stycznia 2022 roku – wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Innymi słowy – stwierdziła skarżąca - zmiana dotycząca amortyzacji może odnosić się wyłącznie do środków trwałych, które będą wprowadzane do ewidencji środków trwałych po 1 stycznia 2022 roku. Zatem skoro skarżąca rozpoczęła amortyzację lokali mieszkalnych przed datą wejścia w życie nowych przepisów, winna ona mieć możliwość amortyzacji lokali mieszkalnych według wszystkich reguł obowiązujących do 31 grudnia 2021 roku.