Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 marca 2023 r., sygn. III SA/Kr 1664/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak - Sudyka Sędziowie Sędzia WSA Jakub Makuch Asesor WSA Magdalena Gawlikowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 marca 2023 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 5 września 2022 r., nr SKO.PS/4110/508/2022 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 5 września 2022 r., nr SKO.PS/4110/508/2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy W. z 23 czerwca 2022 r., nr [...], orzekającą o odmowie przyznania J. K. (dalej: skarżąca) zasiłku celowego na zwrot kosztów na wykupienie leków na podstawie recept.

Zaskarżona decyzja zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wnioskiem z 20 maja 2022 r. skarżąca zwróciła się o przyznanie zasiłku celowego na zwrot kosztów na wykupienie leków na podstawie recept dołączonych do wniosku.

Decyzją z 23 czerwca 2022 r. organ pierwszej instancji odmówił skarżącej przyznania wnioskowanej pomocy.

W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie ze złożonym oświadczeniem skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i uzyskuje dochód w postaci zasiłku stałego oraz zasiłku okresowego. Łączny dochód skarżącej w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku wyniósł 747,50 zł. Dochód ten nie przekraczał określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, tj. 776 zł. Ponadto w miesiącu kwietniu skarżąca otrzymała zasiłek celowy na żywność w kwocie 240 zł, na dofinansowanie do środków czystości w wysokości 30 zł oraz na dofinansowanie do biletów MPK w kwocie 40 zł. Podkreślono fakt systematycznego korzystania przez skarżącą ze świadczeń finansowych z pomocy społecznej.

Jako podstawę odmowy przyznania pomocy finansowej w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na zwrot kosztów na wykupienie leków na podstawie recept przyjęto okoliczność, że skarżąca nie dokonała właściwej hierarchizacji potrzeb. Na poparcie tej tezy wskazano, że co miesiąc skarżąca wydatkuje środki finansowe w kwocie 1550 zł na opłacenie pokoju w hotelu w K., natomiast nie zabezpiecza swoich podstawowych potrzeb, tj. leków. W opinii organu opłata za pokój w hotelu w sytuacji skarżącej nie jest niezbędną potrzebą bytową.