Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 marca 2023 r., sygn. II SA/Ke 150/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2023 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 23 stycznia 2023 r. znak: SKO.PS-80/5695/3005/2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 stycznia 2023 r. znak: SKO.PS-80/5695/3005/2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (zwane dalej SKO), po rozpatrzeniu odwołania A. M., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy Pawłów z dnia 29 sierpnia 2022 r. znak: GOPS-SP.5211.000827.2022, orzekającą o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności J.M.

W uzasadnieniu SKO wyjaśniło, że A. M. jest synem osoby wymagającej opieki – J. M., który, jak wynika z akt sprawy, jest wdowcem i został zaliczony do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe. Nie ulega zatem wątpliwości, że w niniejszej sprawie została spełniona pierwsza z przesłanek wynikających z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 615 ze zm.), zwanej dalej "ustawą" lub "u.ś.r.", dotycząca sytuacji osoby wymagającej opieki. Niekwestionowane jest również, że A. M. sprawuje opiekę nad J. M..

SKO powołało się na art. 17 ust. 1b ustawy oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. w sprawie o sygn. K 38/13, stwierdzający niekonstytucyjność art. 17 ust. 1b ustawy – w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych organ stwierdził, że w stosunku do opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, których niepełnosprawność powstała nie później, niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia, przepis art. 17 ust. 1b ustawy jest zgodny z Konstytucją i nie ma przeszkód prawnych do jego stosowania. Natomiast w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później, kryterium momentu powstania niepełnosprawności, jako uniemożliwiające uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego, utraciło przymiot konstytucyjności. W rezultacie, w odniesieniu do tych osób oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium. Tym samym nie jest dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na tej części przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, która została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.