Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 30 marca 2023 r., sygn. I SA/Go 2/23

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędzia WSA Damian Bronowicki (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 marca 2023 r. sprawy ze skargi K.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zwolnienia z podatku od nieruchomości 1. Uchyla zaskarżoną decyzję w całości. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 697 (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

K.S. (skarżący, podatnik) wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO, organ) z dnia [...] listopada 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję SKO z dnia [...] stycznia 2021 r. o stwierdzeniu nieważności decyzji Wójta Gminy z [...] lipca 2018 r. w przedmiocie zwolnienia z podatku od nieruchomości.

Z akt wynika następujący stan sprawy.

Decyzją z dnia [...] lipca 2018 r., Wójt Gminy zwolnił K.S. z podatku od nieruchomości dotyczącego Zakładu [...].

Pismem z dnia [...] października 2020 r. Wójt Gminy wystąpił do SKO o stwierdzenie nieważności ww. decyzji. Jego zdaniem decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa i jako takie dotknięte jest nieważnością. Podstawią prawną postanowienia z [...] lipca 2018 r. nie mogła być uchwała Rady Gminy z 2010 roku nr XXXIX/216/10 w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców w ramach pomocy de minimis, ponieważ utraciła ona moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 2016 r., a zatem na długo przed złożeniem przez podatnika wniosku o zwolnienie z podatku. Przyjęcie za podstawę prawną postanowienia (decyzji) z dnia [...] lipca 2018 r. przepisów nieobowiązującej uchwały oznacza, że została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa, co z kolei powinno skutkować jej uchyleniem na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) – zwanej dalej "O.p". Z kolei, gdyby przyjąć za podstawę prawną decyzji o zwolnieniu uchwałę nr XIV/84/2016 z dnia 18 kwietnia 2016 r., to analiza jej treści prowadzi do wniosku, że nie dawała ona podstaw do uwzględnienia wniosku podatnika. Wynika to z faktu, że zgodnie z jej § 4 ust. 1 zwalnia się z podatku od nieruchomości budynki, budowle lub ich części powstałe w wyniku nowej inwestycji. Pod pojęciem nowej inwestycji rozumie się budowę lub rozbudowę obiektów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej lub zakup nieruchomości z możliwością prowadzenia działalności gospodarczej, położone na terenie Gminy powstałe po wejściu w życie niniejszej uchwały. Z dokumentów dołączonych do podania wynika, że pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego podatnik otrzymał [...] września 2015 r., na podstawie decyzji Nr [...] Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (decyzja stała się ostateczna [...] października 2015 r.). Tak więc podatnik w dniu złożenia wniosku o zwolnienie, tj. r. nie spełniał warunków przyznania ulgi, gdyż inwestycja powstała przed wejściem w życie uchwały nr XIV/84/2016 z dnia 18 kwietnia 2016 r. Zatem w tym przypadku mamy do czynienia nie tyle z brakiem podstawy prawnej do orzekania, skutkującym nieważnością decyzji (postanowienia z [...] lipca 2018 r.), lecz z wadliwym zastosowaniem postanowień uchwały z 2016 roku do stanu faktycznego sprawy. Innymi słowy, istniały (obowiązywały) przepisy prawa, które mogły stanowić podstawę konkretyzacji praw i obowiązków wnioskodawcy w drodze decyzji, jednak zostały w sprawie wadliwie zastosowane.