Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 marca 2023 r., sygn. I SA/Gd 112/22

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 15 marca 2023 r. sprawy ze skargi W. N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 listopada 2021 r., nr 2201-IEW-2.720.39.2021.AN, 22201-IEW.720.3.2021.AN w przedmiocie zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 listopada 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w G. (dalej: Dyrektor) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. (dalej: Naczelnik, organ egzekucyjny) z dnia 13 lipca 2021r. oddalające zarzuty zgłoszone przez W. N. (dalej: Skarżący) w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu Dyrektor podał, że Naczelnik pismem z 23 grudnia 2020 roku (doręczonym 9 stycznia 2021 roku) wystawił dla Skarżącego upomnienie dotyczące zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 2020 roku w wysokości należności głównej odpowiednio 515 zł i 20 zł.

Pismem z 9 czerwca 2021 roku Naczelnik zawiadomił B. S.A. o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego na poczet w/w należności pieniężnej. Odpis zawiadomienia wraz z odpisem tytułu wykonawczego doręczono Skarżącemu 28 czerwca 2021 roku.

Pismem z 4 lipca 2021 roku Skarżący złożył zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnej, podnosząc zarzut nieistnienia obowiązku podatkowego ujętego w wystawionym tytule wykonawczym w związku z jego uregulowaniem w całości przed doręczeniem upomnienia i wystawieniem tytułu wykonawczego. Naczelnik postanowieniem z 13 lipca 2021 roku oddalił wniesione zarzuty.

Nie zgadzając się z powyższym Skarżący, wniósł zażalenie.

Przechodząc do oceny zgłoszonych przez Skarżącego zarzutów, Dyrektor wskazał, że pojęcie nieistnienia obowiązku oznacza przede wszystkim sytuacje, w których obowiązek ten nigdy nie powstał (np. z mocy prawa) albo nie wydano/nie wysłano decyzji nakładającej obowiązek podlegający wykonaniu w drodze egzekucji, bądź też decyzja taka została wydana/wysłana, lecz następnie ją uchylono, stwierdzono jej nieważność lub wygaśnięcie, bądź też gdy obowiązek podlegający egzekucji wygasł w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie, lecz przed rozpatrzeniem zarzutów.