Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. III SA/Wr 1071/21

Środki unijne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie asesor WSA Anna Kuczyńska-Szczytkowska (sprawozdawca), sędzia WSA Andrzej Nikiforów, , specjalista Paulina Białkowska, Protokolant, specjalista Paulina Białkowska, , , po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 lutego 2023 r. sprawy ze skargi E. B. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z dnia 13 października 2021 r. nr 9001-2021-001270 w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za rok 2019 oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 13 października 2021 r. (nr 9001-2021-001270) Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu (dalej: Dyrektor ARiMR, organ odwoławczy, organ II instancji), po rozpatrzeniu odwołania E. B. (dalej: skarżąca, strona) od decyzji Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Jeleniej Górze (dalej: Kierownik ARiMR, organ I instancji) z dnia 10 czerwca 2021 r. (nr 0006-2021-001357) w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego za rok 2019, utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie. Jako podstawę prawną organ odwoławczy wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.), art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1505), art. 24 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 5 lutego 2015 o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2020, poz. 1341 ze zm., dalej: ustawa o płatnościach).

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w dniu 30 maja 2019 r. E. B. złożyła za pośrednictwem aplikacji eWniosekPIus do Kierownika ARiMR wniosek o przyznanie płatności na rok 2019. W dniu 31 maja 2019 r. strona złożyła kolejny wniosek o przyznanie płatności na 2019 r. w wersji papierowej przy piśmie z tego samego dnia zatytułowanym Oświadczenie. W dokumencie tym pełnomocnik strony wyjaśnił, że od 15 marca 2019 r. napotykał na problemy natury technicznej, blokujące możliwość złożenia poprawnie wypełnionego wniosku o dopłaty. Podał, że pomimo wielu utrudnień, wniosek został złożony prawidłowo, a wszelkie nieprawidłowości wynikają z błędnie funkcjonującego systemu e-wniosek. Pełnomocnik wniósł o zawiadomienie go przed wydaniem każdego postanowienia lub decyzji celem zapewnienia mu czynnego udziału w postępowaniu. W dniu 17 czerwca 2019 r. pełnomocnik strony złożył kolejne pismo zatytułowane Wyjaśnienie do e-Wniosku Plus. W piśmie tym wymienił działki, które powinny znaleźć się we wniosku o dopłaty na 2019 r., a które jednak się w nim nie zapisały, bowiem błąd elektronicznego systemu wniosków nadal w jego sprawie występuje. Do pisma załączył 8 sztuk map działek referencyjnych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00