Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 1376/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Maja Chodacka WSA Agnieszka Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi N. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 13 października 2022 r. nr 1201-IEE.711.1.83.2022.2.LJM UNP:1201-22-112624 w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 13 października 2022 r. nr 1201-IEE.711.1.83.2022.2.LJM, UNP:1201-22-112624 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej: Dyrektor), po rozpatrzeniu zażalenia N. sp. z o.o. w W. (dalej: Spółka), utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik w Krakowie z 25 sierpnia 2022 r. nr 1211-SEW-2.4268.70.2021 w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych.

Z uzasadnienia powyższego rozstrzygnięcia wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik jako organ egzekucyjny prowadził postępowanie egzekucyjne do majątku zobowiązanego N.1 sp. z.o.o. w W., której następcą prawnym jest Spółka, na podstawie tytułu wykonawczego z 8 marca 2021 r. obejmującego należność z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2020 r. W jego ramach zajęto wierzytelności z rachunku bankowego Spółki, w wyniku czego wyegzekwowano należność główną wraz z kosztami egzekucyjnymi.

Spółka złożyła wniosek o umorzenie kosztów egzekucyjnych. Postanowieniem z 25 sierpnia 2022 r., organ pierwszej instancji wydał postanowienie odmowne.

Po rozpoznaniu zażalenia, Dyrektor postanowieniem z 13 października 2022r., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu podzielono stanowisko wyrażone przez organ pierwszej instancji, że w sprawie nie ziściła się przesłanka ważnego interesu zobowiązanego oraz przesłanka interesu publicznego.

Uzasadniając brak ważnego interesu zobowiązanego wskazano, że organ pierwszej instancji zwrócił się do Spółki o uzupełnienie wniosku o umorzenie kosztów m.in. poprzez złożenie odpowiednich oświadczeń, uzupełnionego oświadczenia o stanie majątkowym Spółki oraz sprawozdania finansowego za okres 3 ostatnich lat. Spółka w odpowiedzi złożyła formularz oświadczenia majątkowego przeznaczony dla osoby fizycznej, zamiast formularza oświadczenia osoby prawnej i nie złożyła sprawozdania finansowego za 2021 r. W związku z tym, organ pierwszej instancji przeprowadził analizę dokumentacji księgowej Spółki i jej aktualnej sytuacji finansowej. Z analizy tej wynikają następujące fakty: nieregulowanie (częste, w okresie od 2014 r. do 2021 r.) zobowiązań podatkowych w terminie, liczne upomnienia wysyłane przez wierzycieli, od czerwca 2021 r. znaczne ograniczenie działalności gospodarczej Spółki. Od stycznia 2022 r. Spółka nie wykazuje żadnej wartości sprzedaży, nabycia są znikomej wartości i wykazywana jest kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Organ pierwszej instancji wziął pod uwagę całość materiału dowodowego, możliwości płatnicze Spółki i nie stwierdził zaistnienia ważnego interesu zobowiązanego, który mógłby przemawiać za udzieleniem wnioskowanej ulgi.