Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 177/22

Oświata

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędziowie: WSA Grzegorz Klimek, WSA Jarosław Wiśniewski, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 4 listopada 2021 r., nr SKO.E/4106/30/2021 w przedmiocie zwrotu dotacji oświatowej przyznanej w 2016 r. skargę oddala.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta Tarnowa decyzją z 26 sierpnia 2021 r., znak: WPW.RPL.3032.37.1.2018/1, określił wysokość dotacji należnej do zwrotu przyznanej w 2016 r. Z. w T. (tj. N. w T., N.1 w T., N.2 w T.), dla których organem prowadzącym jest A. B. (skarżący, strona) wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w łącznej kwocie 523 721,48 zł wraz z odsetkami.

Prezydent Miasta Tarnowa postanowieniem z 7 lipca 2021 r. wyodrębnił z postępowania o zwrot dotacji oświatowej za 2016 r. części sprawy nadające się do samodzielnego rozstrzygnięcia w ramach prowadzonego postępowania, w ten sposób, że:

1) pierwsza część postępowania stanowi postępowanie prowadzone w celu określenia należnej do zwrotu wysokości dotacji oświatowej przyznanej w 2016 r. wykorzystanej na prowadzenie Z. w T. w związku z wypłatą za "godziny ponadwymiarowe", "inne ponadwymiarowe", "zastępstwa doraźne" oraz na pozostałe wydatki,

2) druga część postępowania stanowi postępowanie prowadzone w celu określenia należnej do zwrotu wysokości dotacji oświatowej przyznanej w 2016 r. dla Z. w T., dla których organem prowadzącym jest skarżący, którą wykorzystano niezgodnie z przeznaczeniem na wydatki inwestycyjne.

Przedmiotem omawianej decyzji jest część druga postępowania w zakresie wydatków inwestycyjnych.

W odwołaniu skarżący zawarł szereg zarzutów naruszenia prawa procesowego dotyczących błędnego uzasadnienia decyzji, prowadzonego postępowania dowodowego, błędnego ustalenia stanu faktycznego oraz wyodrębnienie do osobnego rozpatrzenia kwestii inwestycyjnych. Nadto skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego, a to: art. 5 ust. 7 w zw . z art. 90 ust. 3d) ustawy o systemie oświaty, poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że część wydatków ponoszonych przez organ prowadzący Z. w 2016 r. nie może zostać sfinansowana z dotacji oświatowej, w sytuacji, gdy każdy z zakwestionowanych przez organ wydatków stanowi realizację statutowych zadań szkoły; art. 252 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że część dotacji została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, w sytuacji gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego oraz wyjaśnień organu prowadzącego jednostkę w trakcie kontroli wynika, że dotacja została wykorzystana na zadania wynikające z art. 90 ust. 3d ustawy o systemie oświaty