Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. I SA/Gd 1222/22

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 lutego 2023 r. sprawy ze skargi M.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 29 sierpnia 2022 roku, nr 2201-IOV-3.623.2.2022/02/07 w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2011 roku 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz strony skarżącej kwotę 697( sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 lipca 2021 r. M. G. (dalej: strona, skarżąca, podatniczka) zwróciła się do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 kwietnia 2017 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdyni z 10 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2011 r. Jako przesłankę wznowienia podatniczka powołała art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: O.p.), wskazując jako podstawę jego wniesienia wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 kwietnia 2021 r. w sprawie C-703/19.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor), nie stwierdzając przeszkód formalnoprawnych, co do dopuszczalności wznowienia postępowania, postanowieniem z dnia 5 października 2021 r., wznowił postępowanie zakończone ostateczną decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 kwietnia 2017 r. Następnie decyzją z dnia 12 kwietnia 2022 r. odmówił uchylenia ww. decyzji ostatecznej, stwierdzając, że powołany wyrok TSUE nie ma wpływu na odmienne, niż dokonane decyzją ostateczną, rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.