Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Po 739/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Asesor sądowy WSA Robert Talaga po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2021 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2016 r. do grudnia 2017 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej spółki kwotę [...]- zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 4 października 2021 r. P. M. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z 25 sierpnia 2021 r. nr [...], [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z 16 lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2016 r. do grudnia 2017 r.

Powyższa skarga została wniesiona na tle stanu faktycznego w którym, w następstwie przeprowadzonej w spółce kontroli podatkowej w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz [...] podatników za okres od 1 listopada 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. organ postanowieniem z 2 września 2019 r. wszczął postępowanie podatkowe zakończone wydaniem powołanej w na wstępie decyzji organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Naczelnik wskazał, że skarżąca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli biurowych, sklepowych oraz kuchennych. W badanym okresie była czynnym podatnikiem VAT. Spółka dokonuje sprzedaży swoich wyrobów na rynku krajowym, w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych oraz poza U. E.. Sprzedawane towary na terenie kraju są opodatkowane stawką VAT 23%, natomiast eksport i dostawy wewnątrzwspólnotowe stawką 0%. Na podstawie analizy zgromadzonego materiału dowodowego organ ustalił, że skarżąca bezpodstawnie zakwalifikowała jako wewnątrzwspólnotowe dostawy na rzecz M. w [...], O. w [...] i C. w [...] oraz bezpodstawnie zakwalifikowała świadczone usługi transportu jako odwrotne obciążenie na rzecz [...] firmy O. . Ocena prawidłowości prowadzonych przez spółkę ewidencji sprzedaży VAT za kontrolowany okres wykazała, że zapisy w niej dokonane nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego w części dotyczącej zaewidencjonowania faktur VAT w rejestrze sprzedaży SM WDT i SM TWD wystawionych na ww. firmy. Ewidencje sprzedaży VAT nie spełniają wymogów zawartych w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.; dalej: "u.p.t.u."), w efekcie czego nie uznano ich za dowód w części dotyczącej zaewidencjonowania ww. faktur.