Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Ol 562/22

Środki unijne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Górska asesor WSA Anna Janowska (sprawozdawca) Protokolant referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2023 r. spraw ze skarg B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Olsztynie z dnia 28 września 2022r., nr 233/OR14/2022 w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2021 oraz z dnia 28 września 2022r., nr 234/OR14/2022 w przedmiocie płatności ekologicznej (PROW 2014-2020) na rok 2021 1) uchyla zaskarżone decyzje; 2) zasądza od Dyrektora Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Olsztynie na rzecz strony skarżącej B. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 1.394 zł (słownie: tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Elblągu (dalej jako: "Kierownik BP", "organ I instancji") dwiema decyzjami z 23 marca 2022 r. odmówił B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej jako: "strona", "Spółka", "skarżąca") przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2021 oraz płatności ekologicznej (PROW 2014-2020) na rok 2021 i kwoty przeznaczonej na refundację kosztów transakcyjnych na 2021 r.

Powołując w podstawie prawnej decyzji m.in. przepisy art. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, EURATOM) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r.

w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. UE. L. 1995 r. Nr 312, s. 1) oraz art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013 r., s. 549 ze zm.), organ pierwszej instancji stwierdził, że strona wraz z innymi podmiotami stworzyła sztuczne warunki do otrzymania korzyści niezgodnych z celami pomocy finansowej przyznawanej w ramach wnioskowanych płatności.