Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Ol 447/22

Inne; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi K. K. i K. K. na czynności: - Kierownika Ośrodka Adopcyjnego w O. z [...] nr [...] i - Dyrektora Ośrodka Adopcyjnego w O. z [...] nr [...] w przedmiocie niezakwalifikowania kandydatów na rodziców przysposabiających 1/ stwierdza bezskuteczność zaskarżonych czynności, 2/ zasądza od Dyrektora Ośrodka Adopcyjnego w O. na rzecz skarżących K. K. i K. K. solidarnie kwotę 200 zł (dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

K. K.1 i K. K.2 (dalej: skarżący) pismem z 11 maja 2022 wywiedli skargę na czynność Dyrektora Ośrodka Adopcyjnego w O. polegającą na niezakwalifikowaniu skarżących jako kandydatów na rodziców przysposabiających, o czym skarżący zostali poinformowani pismem z [...] r.

Skarżący zarzucili organowi naruszenie:

- art. 156 ust. 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2022 r., poz.447) w zw. z art. 78 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. stosowanych per analogiam, poprzez niepodjęcie przy przeprowadzeniu wywiadu adopcyjnego wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i nieuwzględnienia konkretnej sytuacji przysposabianego oraz skarżących w kontekście spełnienia przesłanek do zakwalifikowania skarżących, jako kandydatów na rodziców przysposabiających ze względu na rozsądne potrzeby dziecka i niezgodność ww. przepisu ustawy i k.r.o. z treścią regulaminu Komisji Kwalifikacyjnej Ośrodka Adopcyjnego w O.;

- naruszenie art. 114 § 1 i art. § 1141 § 1 w zw. z art. 115 k.r.o. poprzez błędną wykładnię przesłanki kwalifikacji osobistych, w kontekście konieczności zaspokojenia rozsądnie rozumianych potrzeb przysposabianego i uznanie, że skarżący nie spełniają tej przesłanki, podczas gdy skarżący wykazali, że zarówno ich sytuacja mieszkaniowa jak i finansowa zaspokoi potrzeby przysposabianego;