Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Lu 595/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Bartłomiej Pastucha (sprawozdawca) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agata Jakimiuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 1 czerwca 2022 r., nr SKO.591/22 w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu decyzja z dnia 1 czerwca 2022 r. nr SKO.591/22 – po rozpatrzeniu odwołania E. G. (dalej także jako "strona" lub "skarżąca") od decyzji Prezydenta Miasta Zamościa z dnia 14 lutego 2022 r. nr MC.II.5101.034919.1.2022 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego – utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił następująco okoliczności faktyczne i prawne sprawy:

W dniu 23 września 2021 r. Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie w Zamościu zawarło z E. G. kontrakt socjalny. Miał on na celu aktywizację zawodową skarżącej poprzez skierowanie jej na warsztaty organizowane przez Centrum Integracji Społecznej. Podstawą zawarcia ww. kontraktu był art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (aktualny t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2268 ze zm., dalej jako "u.p.s."). W następstwie zawartego kontraktu E. G. została skierowana na rozmowę z doradcą zawodowym zatrudnionym w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Lublinie Filii w Zamościu. Podczas rozmowy z doradcą skarżąca odmówiła udziału w warsztatach gastronomicznych organizowanych przez Centrum Integracji Społecznej w Zamościu, wskazując, że ze względu na swoje schorzenia nie jest w stanie podjąć pracy fizycznej, a jedynie umysłową. Na dowód powyższego przedłożyła zaświadczenie lekarskie.

W dniu 14 grudnia 2021 r. E. G. zwróciła się do Miejskiego Centrum Pomocy Rodzinie w Zamościu z wnioskiem o przyznanie (m.in.) zasiłku okresowego. W toku postępowania zainicjowanego tym wnioskiem organ I instancji przeprowadził wywiad środowiskowy, podczas którego ustalono, że wnioskodawczyni jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy, bez prawa do zasiłku. Samotnie wychowuje dwie pełnoletnie córki. Wnioskodawczyni od kilku lat jest osobą objętą pomocą organów opieki społecznej i utrzymuje się z przyznawanych jej zasiłków. W przeszłości do strony kierowane były propozycje podjęcia zatrudnienia, które odrzucała.